تصویربرداری پخش وزنی: تفاوت میان نسخه‌ها

رایج ترین کاربرد DW-MRI در تصویربرداری از مغز بلافاصله پس از [[انفارکتوس|انفارکسیون]] است، یا بطور دقیقتر پس از حالت ایسکمی که در آن بافتهای شرکت کننده، آبهای جذب شده از فضای خارج سلولی را از دست بدهند. این مدت معمولا چند روز پس از واقعه ایسکمی بتدریج رخ میدهد. در این مدت، خاصیت پخشی بافتها حالتی محدود داشته، و ADC بافتها کاهش می یابدمی‌یابد. در نتیجه بافت صدمه دیده دارای شدت سیگنال بیشتری میمی‌شود شود،(تصویر مقابل)، و میتوانمی‌توان از آناین خاصیت برای تمیز دادن از بافت هایبافت‌های سالم استفاده کرد.

گذشته از این، DW-MRI کاربردهای دیگری نیز داشته است،داشته‌است، از جمله تشخیص تومورهای [[لوزالمعده]] و یا پژوهش هایپژوهش‌های [[کارسینوما]]ی کبدی.