آرامگاه باباافضل در بلندترین نقطه غربی‌ترین [[روستای مرق]] واقع است؛ این دهکده در ۴۲ کیلومتری شمال غربی کاشان قرار دارد، که یکی از ییلاق‌های خوش آب و هوای این شهرستان است. این مقبره دارای صحنی وسیع و گنبدی هرمی پوشیده از کاشی‌های هفت رنگ است که بر طبقپایه‌ای منابع،منشوری قدمتاستوار ایناست، روستاو از رأس گنبد تا کف آرامگاه در حدود ۲۵ متر است. مرقد بابا افضل دارای صندوقۀ چوبی مشبک به عهدطریق هخامنشیان«آلت می‌رسدو لغت» مورخ ۹۱۲ق است که از بهترین نمونه‌های هنر دوران [[صفوی]] به شمار می‌آید. آرامگاهمحراب حکیمگچ‌بری منقوش و زیبای ضلع جنوبی مقبره، که در پیرامون آن کتیبه‌ای به [[خط ثلث]] بسیار خوش موجود است. از بناهایآثار جالب هنر عصر [[مغول]] است. بر طبق منابع، قدمت این روستا به عهد مغولیهخامنشیان است،می‌رسد. در داخل این بقعه دو قبر دیده می‌شود که یکی مرقد افضل الدین و دیگری به نام پادشاه [[زنگبار]] شهرت دارد. بنابر روایات، پادشاه زنگ هنگام سیر و سیاحت در برخورد با افضل الدین مجذوب و مرید وی شده و تا آخر عمر در خدمت بابا زیسته و پس از مرگ در جوار مرقد او دفن گردیده‌است. مدفن باباافضل زیارتگاه مورداحترام اهالی روستاست و اهالی مردگان خویش را در گورستان جوار مقبره دفن می‌کنند. یک شاعر محلی روستای مرق را این گونه وصف کرده است:
خوابیده [[دره‌ای]] میان حصار بلند [[کوه سبز]] ولبریز دلاویزترین هلهله‌ها وهنوز بوی شیرین صداقت کم وبیش گردن آویز در و پنجره‌ها رد پایی کمرنگ مانده از هی هی چوپان در دشت سقف ییلاق بلندش آبی از بلندی‌هایش شهر کاشان پیداست ماه فروردینش با زمستان همدست تیر تابستانش دل سپرده به بهار
