لارنس پائول الول ساتن: تفاوت میان نسخه‌ها

▲'''لارنس پُل اِلوِل ساتن''' {{انگلیسی|Laurence Paul Elwell-Sutton}} (زادهٔ ۲ ژوئن [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲]] در [[ادینبورگ]] - درگذشتهٔ ۲ سپتامبر ۱۹۸۴) ایران‌شناس انگلیسی<ref>[http://www.hassan-amin.com/wp-content/uploads/elvel-saten.pdf دربارهٔ الول ساتن]</ref>، [[استاد (دانشگاه)|استاد]] [[دانشگاه ادینبورگ]]<ref>cambridge history of iran , vol 4 , page viii,1975,Cambridge University Press</ref> و دانش‌آموختهٔ تاریخ ایران دورهٔ اسلامی و دورهٔ مدرن بود.<ref>Bosworth,C. Edmund,[http://www.iranicaonline.org/articles/elwell-sutton ELWELL-SUTTON, LAURENCE PAUL],Encyclopædia Iranica,Vol. VIII, Fasc. 4, pp. 372-373</ref>

▲به‌دلیل فعالیت‌های پژوهشی‌اش دربارهٔ فرهنگ ایران در سال ۱۹۵۲ به مقام استادیِ [[زبان و ادبیات فارسی]] دانشگاه ادینبورگ رسید و در سال ۱۹۷۶ صاحب کرسی [[ایران‌شناسی|پژوهش‌های ایرانی]] ازطرف دانشگاه یادشده گردید. اِلوِل ساتن سرانجام در سال ۱۹۸۰ ریاست بخش پژوهش‌های جهان اسلا‌م و [[خاورمیانه]] را برعهده گرفت و دو سال بعد بازنشسته شد. اِلوِل ساتن پژوهشگری با دانش وسیع در حوزه‌های تحقیق خود بود. وی زبان‌های فارسی و عربی را بسیار دقیق خوانده و به لهجه‌های مختلف هم وارد بود. علا‌قهٔ اصلی او اما به زبان فارسی بود و کتابی هم دربارهٔ نفت ایران منتشر کرد. ابتدا به ادبیات کلا‌سیک فارسی روی آورد و کتاب ''وزن شعر فارسی'' (''The Persian Metres'') را در سال ۱۹۷۶ منتشر ساخت. سپس راهنمای کتاب‌شناسی ایران زیر نظر وی انتشار یافت. اِلوِل ساتن حوزه فرهنگی ایران را بسیار خوب می‌شناخت و سفرهای بسیار به ایران و [[افغانستان]] و [[تاجیکستان]] و سایر کشورهای [[آسیای میانه]] کرده‌بود.<ref>[http://zamaaneh.com/ravi/2007/07/post_108.html قصهٔ «مشدی گلین‌خانم» و «مستر اِلول ساتن»]</ref>

▲اِلوِل ساتن توجه و علا‌قه‌ای ویژه به فرهنگ مردم، خاصه قصه‌های ایرانی داشت و مقاله‌های گوناگونی در این زمینه نگاشت؛ ازجمله [[بانوی نگون‌بخت در قصه‌های ایرانی]]، [[خانواده در قصه‌های ایرانی]]، [[تاثیر قصه‌ها بر ادبیات معاصر ایران|تأثیر قصه‌ها بر ادبیات معاصر ایران]] و [[کچل و کوسه در قصه‌های ایرانی]].