منوچهری دامغانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسب: منبع حذف شده است |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''اَبوالنَّجم احمَدبن قوصبن احمد منوچهری دامغانی''' (در گذشته بهسال ۴۳۲ هجری) معروف به '''منوچهری''' شاعر ایرانی سده پنجم هجری اهل [[دامغان]] بود.
هرچند منوچهری اولین سراینده ایرانی نیست که از سرایندگان عرب متاثر شده است، با وجود این، شاید در میان سرایندگان فارسی زبان پیش از خود یا معاصرانش هیچ کس به اندازه او از [[ادبیات عرب]] تأثیر نپذیرفته باشد.<ref>الکک، ویکتور. (۱۹۸۶). تأثیر فرهنگ عرب در اشعار منوچهری دامغانی، بیروت: دارالمشرق.</ref>
== زندگی ==
سطر ۶ ⟵ ۸:
== موضوع و قالب شعری ==
بیشتر شعرهای او دربارهٔ [[طبیعت]] است. منوچهری علاوه بر آشنایی به زبان [[عربی]]، از دانشهایی چون [[نحو]]، [[پزشکی]]، [[اخترشناسی|ستارهشناسی]]، و [[موسیقی]] آگاهی داشت، و در شعر خود از واژههای خاص این دانشها بهره میبرد. دیوان منوچهری مشتمل بر اشعاری است که در قالب [[غزل]]، [[قصیده]]، [[مسمط]]، [[قطعه]]، و [[ترکیببند]] سروده شده و موضوعاتی چون ستایش، [[وصف]]، و خمریه را در بر میگیرد. منوچهری قالب [[مسمط]] را برای نخستین بار در [[شعر پارسی]] پدید آورده است. اشعار او معمولاً در دو سبک میباشد. یا تغزل و اشعاری که به جوانی او هنگام شاعری باز میگردد و دیگری مدح و ستایش سلاطین و بزرگان زمانه که از رسوم معمول شاعری آن زمان بوده است. در اشعار او مفردات و اصطلاحات [[عربی]] بسیار دیده میشود که توانایی او در [[ادبیات عرب]] را منعکس میسازد.
به کارگیری واژهها و اصطلاحات عربی، حتی واژههای غریب و نامانوس، اشاره به نام نزدیک به سی سراینده عرب در دیوان او، اشاره به مطالعه و حفظ دیوانهای سرایندگان عرب، بهرهگیری از اسلوب و درونمایه سرودههای عربی، برخی از مصادیق این توجه بهشمار میآیند. مقاله حاضر در حوزه ادبیات تطبیقی و با هدف بررسی میزان تأثیرپذیری منوچهری دامغانی از [[معلقات سبع|معلقه امرؤالقیس]] انجام شده است. نتیجه بیانگر تأثیرپذیری منوچهری دامغانی در دو [[چامه]] خود از معلقه امرؤالقیس در محور عمودی و موتیف است. علی رغم این موارد، در محور افقی ابتکار و استقلال عمل منوچهری، بویژه در زمینه توصیفات کاملاً به چشم میخورد.<ref>الکک، ویکتور. (۱۹۸۶).</ref>
== نمونهٔ اشعار ==
|