نخجوان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
KasparBot (بحث | مشارکت‌ها)
قرار دادن {{داده‌های کتابخانه‌ای}} با اطلاعات ویکی‌داده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۱۱:
|subdivision_type1 = [[تقسیمات کشوری جمهوری آذربایجان|جمهوری خودمختار]]
|subdivision_name1 =[[جمهوری خودمختار نخجوان|نخجوان]]
|leader_title =
|leader_name =
|established_title =
|established_date =
|area_total_km2 =15۱۵
|area_footnotes =
|population_as_of = ۲۰۱۱
خط ۲۱:
|population_density_km2 =
|timezone =[[ساعت جمهوری آذربایجان|AZT]]
|utc_offset = +4۴
|timezone_DST =[[ساعت جمهوری آذربایجان|AZT]]
|utc_offset_DST = +5۵
|latd=39 |latm=12 |lats=32 |latNS=N
|longd=45|longm=24 |longs=44 |longEW=E
خط ۳۱:
|website =
}}
[[پرونده:Azerbajan in Abbasid Caliphate.jpg|300px|بندانگشتی| نخچوان (تلفظ با حرف "«چ"»، نخجوان کنونی) در [[استان آذربایجان]] در دوره [[خلفای عباسی]]]]
 
'''نخجوان''' {{آذری|Naxçıvan}} یکی از شهرهای [[جمهوری آذربایجان]] است که از توابع [[تقسیمات کشوری جمهوری آذربایجان|جمهوری خودمختار]] [[جمهوری خودمختار نخجوان|نخجوان]] است. جمعیت این شهر در سرشماری سال ۲۰۱۱ میلادی، ۷۲۷۰۰ نفر بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = Tim Bespyatov|عنوان=Cities & towns of Azerbaijan |نشانی=http://pop-stat.mashke.org/azerbaijan-cities.htm |بازبینی= 20 May 2012 |نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/67nnH3PK8 |تاریخ بایگانی=20 May 2012 |کد زبان= en}}</ref>
این کشور در سده‌های ۹ و ۸ پیش از میلاد زیر سلطه دولت «[[اورارتو]]» قرارگرفت. در زمان پادشاهی «منوئه» (۸۱۰-۷۷۸۸۱۰–۷۷۸ پیش از میلاد مسیح) لشکریان «اورارتو» با گذشتن از [[رود ارس]] به سوی شمال و جلگه [[ایروان]] تاختند.تاختند؛ و قسمت‌هایی از این سرزمین را به تصرف خود در آوردند. «منوئه» برای حفظ نواحی تسخیر شده، در ساحل راست شمالی رود ارس نزدیک روستایی که اکنون به نام ترکی «داش‌بورون» معروف است مرکز اداری تأسیس کرد، و آن را «منوآهینیلی» MENUAHINILI نامید.
 
در سده هفتم پیش از میلاد بخشی از اراضی تابع دولتهای «[[ماننا]]» و [[ماد]] بود.بود؛ ولی در سده هشتم پیش از میلاد بخشی از شاهنشاهی (امپراتوری) [[هخامنشیان]] شد. از آن پس فرمانروایان ارمنی از دودمان [[یرواندی]] بر نخجوان حکم راندند.راندند؛ و این کار با موافقت [[کوروش بزرگ]] پادشاه [[هخامنشی]] صورت گرفت.
 
[[اولیاء چلبی]] دربارهٔ نخجوان می‌گوید: رعایا و مردم آن به زبان دهقانی گفت‌وگو می‌کنند، اما عارفان و شاعران و ندیمان ظریفشان با ظرافت و نزاکت به زبان پهلوی و مغولی که زبانهای قدیمی است سخن می‌گویند. شهرنشینان‌شان نیز به زبان‌های دهقانی، دری، فارسی، غازی (تازی ؟) و پهلوی گفت‌وگو می‌کنند... ترکمانانی که در نواحی مختلف آن ساکنند لهجه‌های مختلف مغولی دارند.<ref>اولیاء چلبی، سیاحتنامه. به کوشش احمد جودت و نجیب عاصم، ج ۲، استانبول، مطبعهٔ اقدام. ص ۲۳۹–۲۳۸. ذکر شده در: صادقی، علی‌اشرف: مجله زبانشناسی، سال هجدهم، شمارهٔ اول (پیاپی ۳۵)، بهار و تابستان ۱۳۸۲، ص ۱–۱۲.</ref>
 
در سده هفتم پیش از میلاد بخشی از اراضی تابع دولتهای «[[ماننا]]» و [[ماد]] بود. ولی در سده هشتم پیش از میلاد بخشی از شاهنشاهی (امپراتوری) [[هخامنشیان]] شد. از آن پس فرمانروایان ارمنی از دودمان [[یرواندی]] بر نخجوان حکم راندند. و این کار با موافقت [[کوروش بزرگ]] پادشاه [[هخامنشی]] صورت گرفت.
== پانویس ==
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
 
== منابع ==
* {{GEOnet2|32FA8815009B3774E0440003BA962ED3}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}