انتقال نمونه آلوده

انتقال نمونه هاي آلوده يا نمونه هايي که احتمال آلودگي در آنها وجود دارد از يک آزمايشگاه به آزمايشگاه ديگر، از بخش هاي مختلف بيمارستان به آزمايشگاه بيمارستان يا آزمايشگاه خارج از بيمارستان و نيز از مطب پزشکان به آزمايشگاه، بايد با رعايت اصول ايمني و تحت شرايط استاندارد صورت گيرد. اين روند بايد با استفاده از ظروف مناسبی که مخصوص انتقال نمونه‌های عفونی هستند ، بسته بندي به روش استاندارد با درج علائم وبرچسب هاي لازم روی بسته،و درنظرداشتن شرايط مناسب طی انتقال نمونه به نحوی که کيفيت و تماميت نمونه حفظ شود ، صورت پذيرد. حمل ونقل نمونه ها مي تواند بصورت هوایی، دریایی، زمینی و ریلی طبق قوانين موجود در هر کشور ودستورالعمل مربوطه، با رعايت شرايط صحيح بسته بندي و انتقال انجام شود. برای انتقال نمونه هاي عفوني از طرق مختلف، سازمان بهداشت جهانی قوانين مشخصی تبيين نموده است.همچنين انجمن حمل ونقل هوايي بين المللي یاتا در مورد چگونگي حمل ونقل مواد عفوني قوانين سخت گيرانه ای تدوين نموده که در بيشتر کشورها مورد استفاده قرار مي گيرد.

انواع مواد عفونی

موادعفوني گروه A : موادي هستندکه مي توانند باعث ناتواني دائمي ويا بيماري هاي کشنده ويا تهديد کننده زندگي در انسان ويا حيوان سالم شوند و بسته به بيماري هاي بومي وشرايط هرمنطقه متفاوت مي باشند. به طور مثال كشت باكتري سل، بروسلا، وكشت انواع ويروس ها مانند هپاتيت ب در اين گروه قرار مي گيرند. موادعفوني اين گروه تحت عنوان UN 2814خطر زیستی طبقه بندي شده اند. آن دسته از مواد عفوني گروه Aکه فقط باعث بروز بيماري درحيوانات مي شوند، تحت عنوان UN 2900خطر زیستی قرار می گيرند.

موادعفوني گروه B : موادعفوني كه شرايط فوق را از نظر بيماري زايي دارا نمي باشند، جزء نمونه هاي بيولوژيکي گروهB و UN 3373خطر زیستی طبقه بندي مي شوند

ویژگی‌های ظروف حمخصوص حمل نمونه‌ها

انتقال انواع نمونه‌ها امری بسیار متداول است و این امر با در نظر گرفتن مسافت و نوع نمونه، به صورت هوايي، دريايي، ريلي و زميني صورت می‌پذیرد. دغدغه مهم در مورد حمل و انتقال نمونه‌ها، انتقال نمونه‌های عفونی وآلوده است که حفظ تمامیت و کیفیت آن و عدم نشت نمونه به محیط اطراف حائز اهمیت بسیاري است و ظروفی که برای انتقال نمونه به کار مي‌روند[[۱]] ، در حفظ سلامت نمونه و جلوگیری از آلوده شدن محیط نقش ویژه‌ای دارند، به طوریکه در کشورهای مختلف، قوانین و دستورالعمل‌های ويژه‌اي برای انتقال نمونه‌ها وضع شده است.

بسته بندی نمونه‌ها

بسته بندی کليه نمونه ها می بايست به روش استاندارد و با استفاده از سه محفظه صورت گيرد. با توجه به نوع نمونه ای که منتقل می شود اطلاعات روی برچسب الصاق شده روی محفظه خارجی نمونه متفاوت است. نحوه بسته بندی نمونه های مختلف دراشکال پيوست آمده است.

روش بسته بندي

جهت بسته بندي نمونه ها طبق شرايط استاندارد، بايد از سه محفظه که واجد شرايط ذيل باشد، استفاده گردد.نمونه ابتدا بايد داخل يک ظرف درپيچ دارکه غيرقابل نفوذ به مايعات و همچنين غير قابل نشت بوده، قرار داده شود. بيشتر اوقات نمونه ها داخل لوله آزمايش حمل می شوند.درصورتي که تعداد نمونه ها و بالطبع تعداد لوله ها زياد باشد، برای جلوگيری از تماس بين آنها مي توان مطابق اشکال پيوست و به ويژه شکل شماره 2 لوله ها را توسط نگهدارنده هاي مقوايي ضخيم و يا نگهدارنده هايي ازجنس ديگر مانند اسفنج از يکديگر جدا کرده و بسته بندی نمود .در صورتي که نمونه مايع باشد، بايد اطراف لوله ها به طور جداگانه ماده جاذب رطوبت مانند تکه هاي ابر ويا ماده مشابه گذاشت و سپس درمحفظه دوم (ظرف حمل نمونه) قرارداد، در واقع اين مواد جاذب بين محفظه اول (لوله آزمايش) و محفظه دوم قرار مي گيرند تا در صورت شکستن لوله ها يا آسيب محفظه اول، مواد آلوده به محفظه بيروني نشت ننمايد. مقدار و حجم ماده جاذبی که بين محفظه اول و دوم قرار می گيرد بايد متناسب با حجم نمونه باشد طوری که بتواند در صورت شکسته شدن يا آسيب به لوله ، کل حجم نمونه مايع را جذب نمايد تا رطوبت به خارجی ترين محفظه نرسد.