زبان‌های ژرمنی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Matreeks (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Matreeks (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶:
{{legend|#008000|[[آلمانی بالا]] ([[آلمانی علیا]], [[زبان‌های ژرمنی غربی|ژرمنی غربی]])}}]]
 
'''[[زبان|زبان‌های]] ژرمنی'''، [[شاخه|شاخه‌ای]] از زبان‌های [[هندواروپایی]] اند که بیشتر در [[شمال اروپا]] و نیز به سبب مهاجرت این اقوام در [[آمریکا]] و نیز در مناطق دیگریدیگر رواج دارند. زبان‌های این شاخه، نیای یکتایی به نام [[نیاژرمنی|ژرمنی نخستین]] داشته‌اند که [[ژرمن‌ها]] نزدیک به کمابیش دوهزار و پانصد سال پیش در [[عصر آهن]]، در شمال اروپا به آن سخن می‌گفته‌اند. ژرمنی باستان، همراه فرزندانش، تنها با شماری از ویژگی‌های یکتای [[زبان شناخت|زبان شناختی]]، از جمله تغییر [[هم‌خوان‌ها]] شناخته می‌شود. اگر نه کهن‌ترین چیزی که تاریخ از ژرمن‌ها به یاد می‌آورد نه زبان ایشان، که جای‌گیر شدن اشان است در شمال اروپا و در امتداد مرزهای شمالی امپراتوری روم از سدهٔ دوم میلادی.
 
پر[[گویش|گویش‌ورترین]] زبان‌های ژرمنی، [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] با ۳۴۰ و [[زبان آلمانی|آلمانی]] با ۱۲۰ میلیون تن [[گویشور]] بومی اند. همچنین زبان‌های دیگری هم‌چون [[زبان هلندی|هلندی]] با ۲۲ میلیون و [[آفریکانس]] با ۱۶ میلیون تن و زبان‌های [[اسکاندیناوی]] مانند [[زبان دانمارکی|دانمارکی]] و [[زبان سوئدی|سوئدی]] و [[زبان نروژی|نروژی]] با روی هم ۲۰ میلیون گویشوَر، در همین شاخه از زبان‌های هندواروپایی می‌گنجند. هندواروپایی بودن این زبان‌ها بدین معنی است که این زبان‌ها خویشاوند دور [[زبان‌های ایرانی]] اند. پژوهش‌های تازهٔ زبان شناختی و [[تبارشناخت|تبارشناختی]]، سیاهه‌ای از ۵۳ زبان و گویش در شاخهٔ زبان‌های ژرمنی به دست می‌دهد.