هالوآلکان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hirbod (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Hirbod (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳:
در یک هالوآلکان مشخص با افزایش تعداد کربن، همانند آلکان¬ها نقطه¬جوش حدود 20-30 درجه افزایش می¬یابد. شاخه‌دار شدن در گروه آلکیل یا در کربن دارای پیوند هالوژن سبب پایین آمدن دمای جوش نسبت به آلکیل¬هالیدهای راست زنجیر با همان تعداد کربن می‌شود.
این ترکیب¬ها با وجود قطبیت متوسطی که دارند در آب نامحلول¬اند که علت احتمالی آن ناتوانی در تشکیل پیوندهای هیدروژنیمی¬باشد. این ترکیب¬ها حلال¬های خوبی برای سایر ترکیب¬های با قطبیت کم ازجمله خودشان هستند و چون نمی‌توانند یون¬های ساده را به¬طور قابل ملاحظه‌ای حلال پوشی کنند، نمک¬های معدنی در آنها نامحلول هستند. آلکیل¬هالیدهای دارای یدید، برمید و پلی-کلریدها، چگال¬تر از آب هستند.
 
===طرز تهیه آلکیل‌هالیدها===
واكنش¬های رادیکالی (نور یا حرارت)
آلکیل‌هالیدها را معمولاً از الکل¬ها که قابل دسترس‌تر هستند تهیه می‌کنند. برخی از آلکن¬ها در جریان جایگزین شدن گروه –OH با -X تمایل به نوآرایی دارند، اما با استفاده از برخي روش¬ها همچون استفاده از فسفرهالیدها می‌توان مانع نوآرایی شد
 
هالوژن¬دار شدن آلکن‌ها و آلکین¬ها
یکی از روش¬های متداول برای تهیه آلکیل¬هالیدها افزایش هالوژن به باند دوگانه (آلکن¬ها) و سه-گانه (آلکین¬ها) می¬باشد.
واكنش¬هالواسیدها با الکل‌ها
یکی دیگر از روش‌های متداول تهیه آلکیل‌هالیدهای نوع اول، واکنش هالواسیدها با الکل‌های نوع اول می‌باشد.
 
 
 
==منابع==
*{{یادکرد-ویکی