[[تصویر:Faravahar.png|thumb|۲۵۰px|right|فراوهار، [[ فروهر ]]، گمان می‌رود که توصیف یک " [[فراوشیفروشی]] " باشد که در " یسنا " " یشت "ها و " وندیداد " ذکر شده‌است.]]
•" یشت "ها ( " yešti"، " عبادت با ستایش " ) که 72 تا هستند، سروده‌هایی در ستایش مزدا اهورا و ایزدان(فرشتگان موکل مزدا بر امور جهان) مختلف هستند.
•" یشت "ها ( " yešti"، " عبادت با ستایش " ) که ۲۴ تا هستند، سروده‌هایی در مدح خدایان مختلف هستند که روزهایی از ماه به بسیاری از آنها اختصاص یافته‌است ( رجوع کنید به [[تقویم زرتشتی]] ). این سروده‌ها منبع مهمی برای [[اسطوره شناسی فارسی]] به شمار می‌روند و [[فردوسی]] در [[شاهنامه]] خود ازآنها به بزرگی یاد کرده‌است. از میان خدایانیایزدانی که " یشت "های خاصی به آن اختصاص یافته می‌توان به " اردویسوراردویسورا آناهیتا " (ربایزد موکل النوعبر آب‌ها )، " تیشتریا " ( ستاره [[سیروس]]ایزد باران )، " میترا " ( الههایزد نورموکل وبر عهد حقیقتو پیمان)،" [[فراوهارفروهر # فراوشی]] " ( روح‌های مهرباننیکان )،" ورتراگناورثرغنه " ( نابغهایزد پیروزی )جنگاوری و"کاوایاهوارناهپیروزی ") (شکوه پادشاهی یا نورالهی روشنگر پادشاهان باستان ) اشاره کرد. ساختار بخش اعظم " یشت "ها موزون است و برخی از سروده‌ها ویژگی‌های ادبی قابل توجهی دارند که در دیگر متون اوستا رایج نیست. "هوم یشت " کهن تر، بخشی از " یسنا " است که در این ۲۴ " یشت " به شمار نمی‌آید.
