ایرج (خواننده): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Zinatmalayeri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Zinatmalayeri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲:
 
[[محمدرضا شجریان]] دربارهٔ وی می‌گوید: «صدای ایرج در تاریخ آوازخوانی ما یک متر و معیار است و هر کس بخواهد در بالاترین حد حنجره صدایی را مثال بزند، می‌گوید صدا شبیه صدای ایرج است».<ref>[http://alef.ir/vdcc4mqs42bqoi8.ala2.html?197288 شجریان: صدای ایرج یک متر و معیار است؛ ۹ شهریور ۱۳۹۲؛ الف]</ref>
صدای ایرج با ویژگی‌هایی که آن را به عنوان و جایگاهِ [[صدای معیار]] در هنر خوانندگی ما نزدیک می‌کند، یکی از نزدیک‌ترین صداها به ذات آواز (و موسیقیِ) ایرانی است. در میان خوانندگانی که از ابتدای ورود پدیده ضبط موسیقی به ایران صدای‌شان به گوش رسیده، شاید فقط [[قمرالملوک وزیری]] در زیبایی و کمال و «رسا» بودنش در هنری به نام آواز، با ایرج قابل مقایسه باشد.<ref>[[علی شیرازی]]: صدایی با جاذبه‌های سینمایی، ماهنامه سینمایی فیلم، فروردین 1392]همچنین در شماره ۱۵۳ ماهنامهٔ هنر موسیقی در این باره آمده‌است: «عبارت «[[صدای معیار»]] دربارهٔ ایرجِ بزرگ از دل مقالهٔ «صدایی با جاذبه‌های سینمایی» در ماهنامهٔ سینمایی فیلمِ نوروز ۱۳۹۲ به نوشتهٔ [[علی شیرازی]] بیرون آمد و به‌وسیلهٔ «محمدرضا شجریان» بر سر زبان‌ها افتاد..»</ref>
بارزترین نکته در شیوه صداسازی و صدادهی ایرج، آن است که از تمام امکانات بالقوه حنجره‌اش سود می‌برد و آن را به فعل تبدیل می‌کند و بهترین الگو برای یافتن توانایی‌های حنجره و کشف صدای شخصی – به‌ویژه در نزد هر هنرجویی که فیزیک و بافت اندام‌های صوتی‌اش به ایرج نزدیک باشد - محسوب می‌شود. اساساً تا هر هنرجو یا آوازخوان، به همه حجم مفید صدای خود دست پیدا نکند، خبری از ارائهٔ کیفی ریزه‌کاری‌ها (تحریر، غلت، نوانس، نقل مکان از اوج به بم و برعکس، گرم‌خوانی و بقیه جزئیات در صدا) نخواهد بود. کاری که ایرج آن را در بهترین حالت ممکن انجام می‌دهد.<ref>http://www.chn.ir/NSite/FullStory/News/?Id=113151&Serv=4&SGr=30 چرا صدای ایرج میزان است؛ [[علی شیرازی]] ، ۷ آبان ۱۳۹3]</ref>