یسنا: تفاوت میان نسخه‌ها

*آیین برسم یا دستهایدسته ای شاخه، که امروزه با شاخه های فلزی جایگزین شده، اما نامش یادآور برهیس barhis است، حصیری که برای نشستن خدایان طی [مراسم] ودایی قربانی بافته می شد. در طول آیین پارسی، مقداری آب مقدس بر روی برسم ریخته می شود. همان طور که دارمستتر در زند و مودی نیز آن را تأیید کرده است، عمل نمادپردازی روشن است:«برسم نمایانگر آفرینش گیاهان است و آب مقدس ب جای باران؛ زوهر به شکلی روی برسم ریخته می شود تا تماسکامل باشد و به این ترتیب، باروری کل آفرینش گیاهان و خاک تضمین شود.». در طول یسنا، برسم روی دو پایۀ هلای شکل گذاشته می شود که خود نماد روشنی از باروری گیاهی است.<ref>{{پک|دوشن گیمن|1385|ک=دین ایران باستان|ص=109}}</ref>