یسنا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏مراسم مذهبی: آیین اورورم + آیین جیوَم + آیین تهیۀ دَرون + منابع آکادمیک
تهیه پرَهوم برای یسنای اصلی + منبع آکادمیک
خط ۲۱:
</ref> <ref>{{پک|دوشن گیمن|1385|ک=دین ایران باستان|ص=109}}</ref>
 
*آیین بَرسم یا دسته ای شاخه، که امروزه با شاخه های فلزی جایگزین شده، اما نامش یادآور برهیس barhis است، حصیری که برای نشستن خدایان طی [مراسم] ودایی قربانی بافته می شد. در طول آیین پارسی، مقداری آب مقدس بر روی برسم ریخته می شود. همان طور که دارمستتر در زند و مودی نیز آن را تأیید کرده است، عمل نمادپردازی روشن است:«برسم نمایانگر آفرینش گیاهان است و آب مقدس ببه جای باران؛ زوهر به شکلی روی برسم ریخته می شود تا تماسکاملتماس کامل باشد و به این ترتیب، باروری کل آفرینش گیاهان و خاک تضمین شود.». در طول یسنا، برسم روی دو پایۀ هلای شکل گذاشته می شود که خود نماد روشنی از باروری گیاهی است.<ref>{{پک|دوشن گیمن|1385|ک=دین ایران باستان|ص=110}}</ref>
 
*آیین اَییویدونگهن aiwyaonghan یا «گره». ابتدا یک برگ درخت خرما در آبِ از لحاظ آیینی پالوده شده، شسته می شود، سپس آن را به شش نوار باریک تقسیم می کنند و دور یکدیگر تاب می دهند تا دستۀ واحدی بسازد و هر دو انتهای آن را گره می زنند. رسم است که بَرسم را دسته می کنند؛ رشتۀ واحدی از دستۀ برسم را در پای پایه های هلالی شکل قرار می دهند، و رشتۀ زوهر را در پایان پر گره، روی دیس جیوَم Jivam می گذارند.<ref>{{پک|دوشن گیمن|1385|ک=دین ایران باستان|ص=110}}</ref>
خط ۲۹:
*آیین جیوَم Jivam یا «شیر زنده». از بزی (به عنوان جایگزین گاو) شیر دوشیده می شود.
 
*آیین تهیۀ دَرون، نان مقدس. این نان در لحظۀ معینی از مراسم توسط وبدموبد موبدان (Zot) (یسنا 8) خورده می شود، و سایر افراد حاضر چنانکه مایل باشند، پس از مراسم آن را می خورند. گوشودو Goshuddo نام کرۀ شفاف شده یا گی ghee است که یکی از اجزای دَرون darun بوده و برای چرب کردن آن نیز استفاده می شود. <ref>
D.G La preghiera nelle varie reliogioni,1962
</ref> <ref>{{پک|دوشن گیمن|11385|ک=دین ایران باستان|ص=110-111}}</ref>
 
تهیۀ هومه به خودی خود مراسمی کامل است. شاخه های گیاه هومه، افدرا EPhedra (که نام خود را به افدرین داده است) از ایران به هند وارد می شود. در آب مقدس شسته و در هاونی که به دیواره هایش ابتدا با دستۀ هاون ربه زده می شود، کوبیده و اوراد دفع ارواح پلید (exorcism) تکرار می شود.
 
شیاطین به ویژه در مقابل ضربه هایی که به دیواره نواخته می شود، حساسند. ساقه ها با اوروَرَم یا شاخۀ انار، با افزودن اندکی آب مقدس کوبیده می شود. در این میان موبد دعاهای اصلی پارسی را چندین بار می خواند. آبگونه ای را که به ترتیب جمع می شود، از درون یک صافی که از موی گاو مقدس ساخته شده، در حال دعا خوانی، که برخی از آن ها «با صدای خفه» خوانده می شود، می گذرانند. آبگونه ای که به ترتیب آماده می شود، پرهوم Parahom یا هوم مقدماتی است که طی یسنای اصلی تبرک می شود. <ref>{{پک|دوشن گیمن|11385|ک=دین ایران باستان|ص=111}}</ref>
 
 
== منابع ==