وسترن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gharouni (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Gharouni (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: احتمالأ⟸احتمالا، اوکلاماها⟸اوکلاهما، عمدتأ⟸عمدتا، عمومأ⟸عموما، معمولأ⟸معمولا، نسبتأ⟸نسبتا
خط ۱۸:
==تم ها==
ژانر وسترن، گاهی غلبه ی بیابان و تبعیت طبیعت را به نام تمدن یا مصادره ی حقوق ارضی ساکنین مرزی و بومی آمریکایی به تصویر می کشد. وسترن جامعه ای را به تصویر می کشد که حول قوانین و کدهای افتخاری و شخصی، و عدالتی مستقیم یا خصوصی نظیر عداوت سازمان یافته است تا اینکه حول قوانینی منطقی و انتزاعی که در آن طبقه ی اجتماعی عمدتأعمدتا از طریق نهادهایی نسبتأنسبتا غیرشخصی حفظ می شود. ادراک عامی که از وسترن وجود دارد داستانی است متمرکز بر زندگی خانه به دوشی سرگردان که معمولأمعمولا یک گاوچران یا جنگنده با اسلحه است. یک نمایش قدرت یا دوئل به وقت غروب که در آن دو یا چند جنگنده با اسلحه وجود دارد، صحنه ای کلیشه ای در ادراک عامی از وسترن است.
به طریقی، چنین پروتوگونیست هایی احتمالأاحتمالا در استعاره زادگان شوالیه ارنت (سرگردان) هستند که در مرکز ژانرهای فراگیر اولیه مانند عاشقانه های آرتوری قرار می گیرند. همانند گاوچران یا جنگنده با اسلحه در ژانر وسترن، شوالیه ارنت (سرگردان) در داستان ها و شعرهای اولیه اروپایی از مکانی به مکانی دیگر با اسبش سرگردان بود و با بدذاتان و شروران گوناگون در جنگ. او به ساختار اجتماعی مشخص و ثابتی تعلق نداشت، بلکه تعلق وی به قانون و کد افتخاری درونی شده ی خویش بود. و همانند شوالیه ارنت، قهرمانان وسترن اغلب “دوشیزه ی در خطر” را نجات می دهند. به طور مشابه، پروتوگونیست های سرگردان وسترن، ویژگی هایی هم تراز با تصویر رونین در فرهنگ معاصر ژاپنی دارد.
وسترن این مؤلفه ها را برای نمونه می گیرد و از آن ها برای بیان داستان های ساده ی اخلاقی استفاده می کند. هرچند برخی از نمونه های بارز به لحاظ اخلاقی دوپهلو و مبهم هستند. وسترن اغلب بر زمختی و تندی بیابان تأکید می کند و اغلب صحنه را در چشم اندازی لم یزرع و ویران می چیند . چیدمان های خاص شامل پادگان‌ها، مرتع ها و مزرعه های خالی؛ روستاهای بومی آمریکایی؛ یا شهرهای مرزی کوچک با مشروب فروشی ها، مغازه ها، اصطبل ها و زندان های کوچک است. جدای از بیابان این معمولا مشروب فروشی ها هستند که تاکیدی بر وجود غرب وحشی دارند: مکانی است برای موسیقی گوش دادن ( پیانویی که تمیز نواخته نمی شود)، زن ها ( معمولا فاحشه ها)، قماربازی ( پوکر با دست باز یا کشیدنی )، نوشیدن (آبجو یا ویسکی)، دعوا و داد و بیداد کردن و تیراندازی. در برخی وسترن ها که تمدنی وجود دارد، شهر کلیسا و مدرسه دارد. و در برخی دیگر که قوانین مرزی دارند چنان که [[سرجو لئونه|سرجیو لیون]] گفته است " جایی است که زندگی ارزشی ندارد. "
خط ۳۲:
فیلم های وسترن اغلب تعارضات با بومی های آمریکایی را به تصویر می کشد. در حالی که وسترن های اولیه که بیشتر متمرکز بر فرهنگ اروپایی بودند اغلب هندی های آمریکایی را به عنوان تبهکارانی پست به تصویر می کشیدند، وسترن های متاخر که به لحاظ فرهنگی خنثی تر بودند ( مخصوصا آن هایی که توسط جان فورد کارگردانی شده بودند) رفتاری همدلانه تر با بومی های آمریکایی داشتند. دیگر تم های تکرار شونده ی وسترن شامل سفرهای مخاطره آمیز ( مانند دلیجان) یا گروه های راهزنان که شهرهای کوچک را ترور می کنند مانند هفت دلاور است.
وسترن های اولیه اغلب همانند دیگر فیلم های اولیه ی هالیوود در استودیو فیلم برداری می شدند. اما وقتی تصویربرداری در محل از دهه ۱۹۳۰ رایج تر شد، تولیدکنندگان وسترن از گوشه وکناره های متروک آریزونا، کالیفرنیا، کولورادو، کانزاس، مونتانا، نوادا، نیو مکزیکو، اوکلاماها،اوکلاهما، تگزاس، یوتا یا وایومینگ استفاده کردند.
===ژانرهای فرعی===
خط ۵۴:
====وسترن کلاسیک====
از دزدی بزرگ از قطار (1903)، فیلمی از ادوین پورتر با بازی برانکو بیلی اندرسون، عمومأعموما به عنوان اولین وسترن یاد می شود. با این حال جورج فنین و ویلیام اورسون اشاره می کنند که کمپانی ادیسون سال ها پیش از دزدی قطار بزرگ با متریال های وسترن کار کرده بودند. با این حال موافق هستند که فیلم پورتر الگویی از جنایت، تعقیب و مجازات را به عنوان ژانر وسترن داراست.
====وسترن اسیدی====
خط ۹۰:
====وسترن پورنوگرافی====
نادرترین ژانر فرعی وسترن، از غرب قدیمی به عنوان پس زمینه ی داستان هایی که عمدتأعمدتا متمرکز بر شهوت هستند استفاده می کند.
====وسترن مدرن====