'''نظام تک مجلسی''' به حکومتی اطلاق می شودمی‌شود که قوۀقوهٔ مقننۀمقننهٔ آن حکومت، صرفاصرفاً از یک مجلس تشکیل شده باشد.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://vista.ir/article/129566/%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85نظام-%DB%8C%DA%A9یک-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3%DB%8Cمجلسی-Unicameralismaldri-vart | عنوان=نظام یک مجلسی Unicameralism}}</ref>
نظام تک مجلسی، معمولامعمولاً در کشور‌هاییکشورهایی وجود دارد که دارای ساختار سیاسی [[سانترالیسم|تمرکز‌گرایانهتمرکزگرایانه]] هستند. زیرا به‌گمان قانون‌گذاران این کشورها،کشورها، سرشت [[مردم‌سالاری]] در کشور‌هاییکشورهایی که [[سانترالیسم|وحدت‌گرا]] هستند؛ با پارلمانِ تک‌عنصری سازگار‌ترسازگارتر است و مجلس واحد، تصویر درستی برای نشان دادن یک‌پارچگی جامعه و تقسیم‌ناپذیری حاکمیت است.<ref name="irandoc">{{یادکرد وب | نشانی=http://derakhshandeh.org/view_content.aspx?Content_ID=23 | عنوان=پارلمان و پارلمانتاريسمپارلمانتاریسم در جمهوريجمهوری اسلامياسلامی ايرانایران با مدل هايمدل‌های عمده ليبراللیبرال دموكراتيكدموکراتیک غربيغربی}}</ref>
کشور [[یونان]] بر‌اساسبراساس [[قانون اساسی]] سال 1911۱۹۱۱ و 1952۱۹۵۲ میلادی و [[لوکزامبورگ]] بر‌اساسبراساس [[قانون اساسی]] 1868،۱۸۶۸، [[لبنان]] بر‌اساسبراساس [[قانون اساسی]] 1928۱۹۲۸ و [[رژیم صهیونیستی]] بر‌اساسبراساس [[قانون اساسی]] 1948،۱۹۴۸، کشور‌هایکشورهای [[کمونیسم|كمونيستيکمونیستی سابق]] نظيرنظیر [[آلبانيآلبانی]]، [[بلغارستان]]، [[مجارستان]]، [[لهستان]] و [[رومانيرومانی]] نظام تک مجلسی را انتخاب کرده‌اند. اما کشور‌هاییکشورهایی مثل [[اتحاد جماهيرجماهیر شورويشوروی |اتحاد جماهيرجماهیر شورويشوروی سوسیالیستی سابق]] و يایا [[یوگوسلاوی|يوگوسلاويیوگوسلاوی سابق]] كه گونهکه ايگونه‌ای از [[فدراليسمفدرالیسم]] را پذيرفتهپذیرفته بودند، صاحب [[دو مجلسی|دو مجلس]] بودند.<ref name="irandoc"/>
ضمن آنكهآنکه کشور‌هایکشورهای تازه [[استقلال]] یافتۀیافتهٔ پس از [[جنگ جهانی دوم]]، بيشتربیشتر نظام يكیک مجلسيمجلسی را ترجيحترجیح دادند. مانند: [[جمهوريجمهوری عربيعربی مصر]]، [[آفریقای مرکزی|جمهوريجمهوری آفريقاييآفریقایی مركزيمرکزی]]، [[غنا]]، [[سنگال]] و [[سيرالئونسیرالئون]].<ref name="irandoc"/>
[[جمهوری اسلامی ایران]] هم دارای نظام '''تک مجلسی''' است.<ref name="irandoc"/>
