مرقیون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرقیون''' یکی از نخستین [[علم کلام|متکلمین]] و [[فیلسوف|فیلسوفان]]ان [[مسیحی]] است. او که از [[آباء کلیسا]] محسوب می‌شود نخستین کسی است که مجموعه ای را تحت عنوان کتاب مقدس مسیحیان ارائه داد. عقاید مرقیون [[دوگانه انگاری|دوگانه انگارانه]] بود و اصرار بر این موضوع موجب [[تکفیر]] وی از سوی [[کلیسا]] شد. مرقیون مؤسس فرقه ای در عالم مسیحیت شد که به نام وی، [[مرقیونیه]] نام گرفت.

آنچه درباره زندگی '''مرقیون''' می دانیم بیشتر از زبان دشمنان او به ما رسیده.<ref>ویکی‌پدیای انگلیسی</ref> عده ای معتقدند که او [[اسقف]] زاده بوده است حال آنکه عده ای دیگر بر آنند که او رمه داری بیش نبوده. به هر حال آنچه واضح است این که '''مرقیون''' از دوران جوانی جذب آموزه‌های کلیسایی می‌شود و پس از مدتی در قاموس [[کشیش|کشیشان]]ان به تبلیغ می پردازد.

'''مرقیون''' یک مسیحی واقعی است. او ایمان دارد که [[مسیح]] بر صلیب جان داده تا بشر نجات یابد. تأثیر [[الهیات مسیحی]] بر اندیشه '''مرقیون''' انکار ناپذیر است. مسیحیت نیز بسیار مدیون '''مرقیون''' است زیرا اندیشه مرقیون پایه ای گشت برای رسمیت یافتن مسیحیت به عنوان [[دین|دینی]]ی مستقل و نه فقط شاخه ای از [[یهودیت]].

اولین سده‌های مسیحیت مصادف بود با رشد و شکوفایی آیین‌های [[گنوسی]] در جهان متمدن آن روزگار. آیین های گنوسی ریشه ای [[شرق|شرقی]]ی و اساساً [[ایران|ایرانی]]ی داشتند. این آیین ها مجموعاً دارای یک خصوصیت بارز مشترک بودند و آن [[دوگانه انگاری|ثنویت]] بود. آیین های گنوسی اصولاً نگاهی عرفانی-اخلاقی به جهان داشتند و عموماً بحث از حضور دوگانه [[خالق]] می کردند. یعنی معتقد بودند که خالق جهان یکی نیست بلکه دوتاست: ''خالق خیر'' و ''خالق شر''. ورود این اندیشه به جهان [[غرب]] و تلفیق آن با اندیشه‌های [[فیثاغورث]] و [[افلاطون]] در دوران [[یونانی مآبی]] تأثیر عمیقی بر روند تطور اندیشه در [[قرون وسطی]] گذاشت.<ref>تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس، محمد ایلخانی، صفحه ۳۱</ref>

مرقیون با پی گرفتن رویکرد ثنوی خویش، مقابله [[پولس]] با اندیشه یهودی را تا به آنجا رساند که برای هر یک از این [[دین|ادیان]] [[خدا|خدایی]]یی متفاوت را متصور شد. به نظر '''مرقیون''' دین یهود، [[تاریخ]] و خدایی متفاوت از خدا و تاریخ مسیحیت دارد. در حقیقت '''مرقیون''' به دو منبع و اصل جدا برای این دو دین قائل بود. از نظر این متکلم مسیحی منبع و بنیان یهودیت زمینی و پر از ستمگری است. او یهودیت را استوار بر [[شریعت]] و [[عدالت]] می دانست. از سوی دیگر از منظر مرقیون مسیحیت دارای منبعی آسمانی و از این رو سراسر نیکی و نیکویی است. مسیحیت از این منظر بر بنیان [[ایمان]] و خیر استوار است.