اسلام و آیین هندو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ادریس فاتح (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
ادریس فاتح (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸:
اهل کتاب به دسته های زیاد تقسیم می گردند، اما هندوان خدا را مطلقاً و بدون توسل به پیام آوران می پرستند، در واقع آنها معتقدند که همه اشیاء و امور جهان هستی آفریده خدا است و بر یگانگی خداوند گواهی می دهند، ولی همه پیغمبران را انکار می کنند. حقیقت پرستی ایشان چون حقیقت پرستی پیامبران پیش از رسیدن به پیامبری است؛ همان طور که ابراهیم از افول آفتاب به جاودانگی خدا پی می برد. هندوان معتقد به کتابی از برهمن هستند، جز آن که معتقدند این کتاب از سوی خدا نازل شده و در آن، حقایق اشیاء بیان شده و پنج بخش دارد. خواندن چهار بخش آن ممکن است و برای همه مجاز می باشد، اما بخش پنجم خواندنش ممکن نیست. مشهور است که اگر کسی این پنجمین ودا را بخواند، در جرگه پیروان دین سید-علیه السلام- وارد شده است، و این کتاب را کسی نمی خواند مگر عده قلیلی از ایشان.<ref>عبدالکریم بن ابراهیم الجیلانی، ذکر الإنسان الکامل فی معرفه الأواخر و الأوائل، قاهره، 1304، ج 2، ص 78</ref>}}
از دیگر کسانی که در آشتی این دو دین کهن تلاش کرد، [[داراشکوه]] بود. او در کتاب مجمع البحرین که بیشتر شامل احوال اهل تصوف است، به دین هندو پرداخته و چنین گفته است:
 
{{نقل قول|این که در باب شرک و توحید گفته اند؛ آنچنان که شیخ [[احمد سرهندی]]، گفته است هندوان مشرک اند؛ باید دید شرک چیست و توحید چیست. اگر بگوییم خدا یک شأن دارد و نه بیشتر، این کذب است و اگر بگوییم در کثرت وحدتی نیست، سخنی ناروا گفت ایم. دینی که رب الأرباب(خدای خدایان) دارد نمی تواند موحد نباشد؛ و اگر شیخ خدا را دوست دارد، بداند که خداوند بر هر امتی، رسولی به زبان ایشان فرستاده است و هر کس را روی به جانبی گردانیده. <ref>مجمع البحرین، دهلی، 1311، ص 184 </ref>}}
 
== منابع و کتب==