روابط ایران و ترکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۴:
دولت [[خاتمی]] هنگامی شروع بکار کرد که به جز ترکیه، اتحادیه اروپا نیز روابط خود را با ایران قطع و سفرایش را از کشور خارج کرده بود. {{مدرک}}دادگاهی در [[آلمان]] مقامات بلند پایه ایران را به دست داشتن در ترور رهبران [[حزب دموکرات کردستان ایران]] (یکی از احزاب مسلح مخالف دوات) متهم ساخته بود. اما آنچه بیش از پیش بر شدن تنش‌ها افزود اثرگذاری سیاست اسرائیلی ستیزی دولت ایران بر اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی در تهران بود. دولت ایران بجای {{مدرک}}پیگیری مسائل مهمی همچون روی کار آمدن طالبان در [[افغانستان]] و جایگیری بنیادگرایان اسلامی در آن (که بعدها با خلق {{مدرک}}حملات [[۱۱ سپتامبر]] جهان اسلام را در معرض تعرضات گسترده قرار دادند) پیگیری اقدامات خصمانه دولت [[عراق]] و مسائلی از این دست، پیگیر صدور بیانیه‌ای در محکوم کردن ترکیه بدلیل برقراری روابط گسترده سیاسی و نظامی با اسرائیل شد.{{مدرک}} این بیانیه روابط ایران وترکیه را بیش از پیش وخیم کرد.
دیدار سران
دولت [[بلنت اجویت]] با مسئله کردها مواجه شد و با اعزام نیروهای نظامی به مرز [[سوریه]] خواستار تحویل دادن [[عبدالله اوجالان]] رهبر حزب کارگران کردستان ترکیه شد. امتناع سوریه از تحویل دادن وی، دو کشور را در آستانه درگیری نظامی قرار داد. دولت خاتمی با میانجیگری میان طرفین نقش مهمی در کاستن از تنش داشت و این موضوع بعنوان نقطه عطفی در روابط میان دو کشور ثبت شد.گرچه ترکیه در نهایت با کمک آمریکا و اسرائیل وی را دستگیر کرد و این موضوع جایگاه و اهمیت روابط با [[اسرائیل]] را برای دولت ترکیه نمایان ساخت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان = بهار و خزان در روابط ایران و ترکیه |نشانی = http://www.bashgah.net/pages-6225.html |نویسنده= عارف واحد ناوان |ناشر =باشگاه اندیشه به نقل از روزنامه شرق}}</ref>
===دولت احمدی‌نژاد===
| |||