[[پرونده:1896 Marconi patent.gif|بندانگشتی|300px|چپ|ساختار فرستنده و گیرنده مارکونی.]]
قدیمی‌ترین [[[ارتباط بی‌سیم]]] به دوران ماقبل [[[دنیای مدرن]]] باز می‌گردد که از [[دود]]، [[آتش]]، [[پرچم]]، و غیره برای [[[انتقال پیام]]] در فواصل دور استفاده می‌شد.<ref name="Goldsmith1"/> نظریه ریاضی [[[[[امواج الکترومغناطیسی]]]]] توسط [[ماکسول]] در سال [[۱۸۷۳ (میلادی)|۱۸۷۳ میلادی]] پیشنهاد شد. [[هاینریش هرتز]] در سال [[۱۸۸۷ (میلادی)|۱۸۸۷ میلادی]] وجود این امواج را نشان داد.
<ref name="Du ">
{{یادکرد
خط ۱۸:
|سال=2010
|شابک=0521114039
}}</ref> [[[مخابرات بی‌سیم رادیویی]]] حدود سال [[۱۸۹۷ (میلادی)|۱۸۹۷ میلادی]] توسط [[گولیلمو مارکونی]] ابداع شد.<ref name="Tse1-3"/> مارکونی موفق به ارسال [[[تلگراف بی‌سیم]]] برای حرف S در فاصله حدود [[[سه کیلومتری]]] شد.<ref name="Gans">
{{یادکرد
|کتاب=Handbook of Telecommunications Economics, Volume 2: Technology Evolution and the Internet, ch. 7
خط ۲۶:
|سال=2006
|شابک=0444514236
}}</ref> [[[تلگراف بی‌سیم]]] برای اولین بار توسط ارتش [[[[[انگلستان]]]]] در [[آفریقای جنوبی]] در سال ۱۹۰۰ در [[جنگ بوئر دوم]] مورد استفاده قرار گرفت. در این جنگ نیروی دریایی انگلیس از دستگاه مارکونی برای مکالمه میان کشتی‌هایش در [[خلیج دلاگوا]] استفاده کرد.<ref name="Gans"/> تا سال [[۱۹۰۱ (میلادی)|۱۹۰۱ میلادی]] [[[پوشش رادیویی]]] در سرتاسر [[اقیانوس آتلانتیک]] فراهم شده بود.<ref name="Tse1-3"/> از آنجایی که دریانوردان اولین مشتریان تلگراف بی‌سیم بودند، ارتباط بی‌سیم تا سال [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲ میلادی]] که [[آرام‌اس تایتانیک|کشتی تایتانیک]] از آن برای ارسال پیام کمک استفاده کرد مرسوم شده بودند.<ref name="Gans"/> در سال [[۱۹۰۶ (میلادی)|۱۹۰۶ میلادی]] رادیو با [[مدولاسیون دامنه]] توسط [[رجینالد ابری فسندن]] برای ارسال موسیقی ابداع شد. در سال [[۱۹۱۸ (میلادی)|۱۹۱۸ میلادی]] [[ادوین هاوارد آرمسترانگ]] گیرنده [[سوپرهترودین]] را اختراع کرد که با استفاده از آن اولین مخابره رادیویی در سال [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰ میلادی]] در شهر [[پیتسبورگ]] انجام پذیرفت. در سال [[۱۹۲۱ (میلادی)|۱۹۲۱ میلادی]] برای اولین بار دستگاه همراه بی‌سیم زمینی توسط پلیس [[دیترویت]] مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۲۹ [[ولادیمیر زورکین]] اولین آزمایش ارسال [[تلویزیون|تلویزیونی]] را انجام داد. در سال [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳ میلادی]] [[ادوین هاوارد آرمسترانگ]] [[مدولاسیون فرکانس]] را کشف کرد. اولین سیستم تلفن همراه برای عامه مردم در سال [[۱۹۴۶ (میلادی)|۱۹۴۶ میلادی]] در پنج شهر [[آمریکا]] راه اندازی شد. این سامانه [[نیمه دو طرفه]] بود و از ۱۲۰ کیلوهرتز طول موج اف‌ام استفاده می‌کرد. در سال ۱۹۵۸ ارسال ماهواره SCORE شروع عصر مخابرات ماهواره‌ای را رقم زد. در حدود اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی، پهنای باند اف‌ام به ۳۰ کیلوهرتز کاهش داده شده بود. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ [[رادیو ترانک]] اتوماتیک پیشنهاد شد که بوسیله آن سامانه [[کاملا دوطرفه]] پیشنهاد شد. در دهه ۱۹۷۰ میلادی مفهوم مخابرات سلولی همراه در [[آزمایشگاه‌های بل]] پیشنهاد شد. در دهه ۱۹۸۰ سامانه‌های [[نسل اول]]، دهه ۱۹۹۰ سامانه‌های [[نسل دوم (مخابرات)|نسل دوم]] استفاده شدند.<ref name="Du "/> در طی [[قرن بیستم میلادی]] گونه‌های مختلفی از سامانه‌های بی‌سیم بوجود آمده و بعدها رو به زوال گذاشتند. به عنوان مثال در حالی که ارسال سیگنال تلویزیونی در ابتدا توسط فرستنده‌های بی‌سیم رادیویی انجام می‌شد، این فرستنده‌ها بتدریج جای خود را به خطوط کابلی می‌دهند. مدارهای ماکرویوی انتقال نقطه به نقطه‌ای که پشتوانه شبکه مخابراتی بوده‌اند در حال جایگزینی با [[فیبر نوری|فیبرهای نوری]] هستند. از طرف دیگر بخشی از سیستم‌های تلفن که قبلاً تماماً شبکه‌ای سیمی بوده جای خود را به [[تلفن همراه|تلفن‌های همراه]] داده‌است. این تغییرات معمولاً تحت تأثیر ظهور تکنولوژی‌های جدید صورت می‌پذیرد.<ref name="Tse1-3">
