باربیه دومنار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:انتقال رده > رده:نویسندههای مرد فرانسوی به رده:نویسندگان مرد اهل فرانسه به درخواست World Cup 2010 |
|||
خط ۳۶:
[[پرونده:Barbier de Meynard, Charles Adrien Casimir, par Eugène Pirou, BNF Gallica.jpg|بندانگشتی|Charles Barbier de Meynard]]
'''شارل آدرین باربیه دومنار''' {{به فرانسوی|Charles Barbier de Meynard}}
(۱۸۲۶ - ۱۹۰۸)، خاورشناس [[مردم فرانسوی|فرانسوی]] و متخصص زبان و ادبیات [[فارسی]]، [[عربی]] و [[ترکی]].
خانوادهاش مدتها در خاورزمین اقامت داشتند، و او در ششم فوریه ۱۸۲۶ در مسیر [[قسطنطنیه]] به [[مارسی]] بر روی کشتی متولد شد. وی پس از تحصیلات در مدرسه لوئی لوگران به [[کلژ دوفرانس]] وارد شد و تحت نظر [[ژول مول]] به تحصیل زبان و ادبیات فارسی پرداخت و از شاگردان برجستهٔ او گردید. در سال ۱۸۵۲ وزارت خارجه [[فرانسه]] او را به سمت مترجم به کنسولگری [[اورشلیم]] مأمور کرد. وی در آنجا هم به فراگیری زبانهای عربی و ترکی پرداخت. سال بعد او را همراه با هیاْت [[کنت دو گوبینو]] به ایران فرستادند، و وی در مدت اقامت در [[تهران]] تحصیل زبان وادب فارسی را نزد یکی از علمای تهران دنبال کرد و در آن هم مبرز شد.
با درگذشت پروفسور دوبو، استاد زبان ترکی مدرسه زبانهای زنده پاریس، در سال ۱۸۶۳ دومنار به جای او انتخاب شد. پس از درگذشت [[ژول مول]]، استاد کرسی زبان فارسی [[کلژ دوفرانس]]، در سال ۱۸۷۵ هیئت استادان باربیه دومنار را که از شاگردان برجسته وی بود، برای تدریس زبان و ادبیات فارسی برگزید. باز با درگذشت ستانیسلاس گویار، استاد زبان و ادبیات عربی، در ۱۸۸۵ مجمع استادان [[انجمن آسیایی پاریس]] باربیه دومنار را به جای وی گمارد.
باربیه دومنار مدت طولانی در [[انجمن آسیایی پاریس]] تدریس میکرد و با نشریه انجمن همکاری داشت. از سال ۱۸۸۲ به سمت نایب رئیس انجمن انتخاب شد و در ۱۸۹۲ به جای [[ارنست رنان]] به ریاست انجمن آسیایی پاریس رسید. باربیه دومینار در سال ۱۸۷۸ به جای دو اسلان به عضویت فرهنگستان کتیبهها و ادبیات انتخاب شد. وی در سال ۱۹۰۵ در کنگره جهانی خاورشناسان در الجزیره به عنوان نماینده دولت فرانسه شرکت کرد و بسیار مورد احترام خاورشناسان واقع گردید و سخنانرانی او ستایش و تحسین فراوانی برانگیخت.
باربیه دومنار دانشمندی پرکار و ادیبی فرزانه بود، و پشتکار شگفت را با شجاعت ادبی و بلاغتی کمنظیر همراه داشت. در تاْلیف و ترجمه و تدریس صاحب سلیقهای ممتاز بود، ضمن آن که در مدیریت و تدریس نیز ماهر و سخنوری مبرز بود. با این همه فروتن بود و عاشق کلاس درس، و زندگیاش را وقف تعلیم و تربیت شاگردانش کرده بود.
== فهرست آثار ==
|