دهانه برخوردی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۹.۷): + رده:فرورفتگیها (زمینشناسی)+رده:زمینشناسی برخوردی |
|||
خط ۱۰:
پیشینه دهانهسازی در سطوح بسیار باستانی مانند عطارد، ماه، و ارتفاعات جنوب مریخ، نشاندهنده وجود یک دوره از [[آخرین بمباران سنگین|بمباران سنگین شهابسنگی]] در محدوده درونی منظومه خورشیدی در حدود ۳٫۹ میلیارد سال پیش است.
از آن زمان، میزان تولید دهانه برخوردی بر روی زمین بطور قابل توجهی کمتر بودهاست. از آن دوره به بعد [[کره زمین]] به طور میانگین هر یکمیلیون سال، یک تا سه برخورد شهابسنگی را تجربه میکند که اندازه آنها برای ایجاد دهانههای ۲۰ کیلومتری کافی است. بررسیها نشان میدهد که نسبت به آنچه که تاکنون کشف شده باید به مراتب تعداد بیشتری دهانه برخوردی نسبتاً جوان بر روی کره زمین وجود داشته باشد.<ref>Carr, M.H. (2006) ''The surface of Mars;'' Cambridge University Press: Cambridge, UK, p. 23.</ref><ref>Grieve R.A. ; Shoemaker, E.M. (1994). The Record of Past Impacts on Earth in ''Hazards due to Comets and Asteroids,'' T. Gehrels, Ed. ; University of Arizona Press, Tucson, AZ, pp. 417-464.</ref>
آهنگ و نرخ دهانهسازی در بخش درونی منظومه خورشیدی به میزان برخورد سیارکها در [[کمربند سیارکی]] بستگی دارد و این برخوردها دستههایی از پارهسنگهای بزرگی بهوجود میآورند که به طور دستهجمعی به مناطق داخلی منظومه خورشیدی فرومیبارند.<ref name="BottkeEtAl07">{{cite journal| last=Bottke|first= WF|coauthors= Vokrouhlický D Nesvorný D.|year=2007|title=An asteroid breakup 160 Myr ago as the probable source of the K/T impactor|journal=Nature| volume= 449|pages=48–53|doi=10.1038/nature06070| pmid=17805288| issue=7158|bibcode = 2007Natur.449...48B}}</ref>
خط ۳۵:
{{کوچک}}
* آسیموف، ایزاک، ''دانشنامه جهان،'' شماره ۱۳، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۳خ، ص۳۲.
{{پانویس|۲}}
{{پایان کوچک}}
{{کره ماه}}
|