ریشه نام باکو: تفاوت میان نسخه‌ها

|کتاب=فرهنگ معین، جلد پنجم |نویسنده = دکتر معین |ناشر =انتشارات امیرکبیر|شهر=تهران |صفحه=۲۳۳ }}</ref>

== نام باکو در کتب تاریخی ==

ریشه نام باکو به درستی روشن نشده است . نخستین بار در ۴۴۸ میلادی ، در دورة یزدگرد دوم ، پریسکوس نام آن را «باکو» ضبط کرده است. در ۳۳۲ ه.ق مسعودی آن را «باکُه » ، در ۳۴۱ ه.ق ابودُلَف خزرجی «باکویه »، و در ۳۷۲ ه.ق صاحب حدود العالم «باکو» آورده است. در قرن چهارم ، جغرافیدانان مسلمان ، مانند اصطخری و مقدسی آن را «باکوه» و در ۶۰۵ بکران «باکویه » و «باکُه»، و در ۷۲۱، ابوالفداء «باکوی» ضبط کرده است. از دورة صفویه به بعد، ظاهراً چون در باکو بادهای سختی می وزیده است ، آن را «بادکوبه » و «بادکویه » هم گفته اند.<ref>خسروی،خسرو،«باکو»،دانشنامه جهان اسلام</ref>

== پانویس ==

* خسروی،خسرو،"باکو"،[[دانشنامه جهان اسلام]]،جلد ۲ ، ص ۷ ، تهران ۱۳۷۵ ، بنیاد دایرة المعارفدائرةالمعارف اسلامی ، شابک : ISBN:۹۶۴-۴۴۷-۰۰۲-۸

* [http://www.iranicaonline.org/articles/baku-pers باکو در دانشنامه ایرانیکا]