آنتونیو ویوالدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آنتونیو لوچو ویوالدی''' {{ایتالیایی|Antonio Lucio Vivaldi}} (زاده [[۴ مارس]] [[۱۶۷۸ (میلادی)|۱۶۷۸]] - درگذشته ۲۸ یا [[۲۷ ژوئیه]] [[۱۷۴۱ (میلادی)|۱۷۴۱]]) کشیشی [[ونیز|ونیزی]]،ی، یکی از مشهورترین [[آهنگساز|آهنگسازان]]ان [[موسیقی دوره باروک|دوران باروک]] و [[ویلن|ویلنیستی]]یستی چیره‌دست بود. او به «کشیش موقرمز» {{ایتالیایی|Il prete rosso}} نیز مشهور بوده است.

آنتونیو لوچیو ویوالدی در ۴ مارس ۱۶۷۸ در [[ونیز]] پایتخت جمهوری ونیز به دنیا آمد. او به دلیل خطری که تهدید به مردنش می‌کرد توسط یک قابله و در خانه‌اش [[غسل تعمید]] داده شد که البته دلیل این خطر معین نشده‌است اما احتمالاً ضعف جسمانی کودک و یا زمین لرزه‌ای که در آن روز باعث لرزش شهر شده بود علت این غسل غیررسمی بود و غسل رسمی ویوالدی تا دو ماه پس از تولدش انجام نشد. پدرش [[جوانی باتیستا]] تا قبل از آنکه به عنوان یک [[ویلن|ویلنیست]]یست حرفه‌ای شناخته شود، به آرایشگری می‌پرداخت. او ابتدا نواختن [[ویلن]] را به پسرش آموخت و سپس همراه او در سراسر ونیز به کنسرت دادن پرداخت. جوانی باتیستا یکی از اعضای ''Sovvegno dei musicisti di Santa Cecilia'' که می‌توان گفت اتحادیه‌ای برای موسیقیدانان و آهنگسازان محسوب می‌شد، بود. رئیس این انجمن [[جوانی لگرنتزی]] ''maestro di cappella'' در بازیلیکای سن مارکو و یکی از آهنگسازان اولیه دوران باروک بود و ازاین رو احتمال دارد که آنتونیوی جوان اولین درس‌های [[کمپوزیسون]] خود را از او گرفته باشد. این احتمال می‌رود که پدر ویوالدی نیز خود یک آهنگساز بوده باشد: در ۱۶۸۸ [[اپرا|اپرایی]]یی تحت عنوان ''la fedelta sfortuna'' توسط شخصی به نام جوانی باتیستا روسی(Giovanni Battista Rossi) نوشته شده بود و این همان نامی است که پدر ویوالدی در انجمن موسیقیدانان سنتا چچیلیا بکار می‌برد (او به دلیل رنگ قرمز موهایش که یکی از مشخصه‌های این خانواده بود از کلمه rosso (قرمز) استفاده می‌کرد).

ویوالدی بسیاری از [[کنسرتو|کنسرتوها]]،ها، [[کانتات]]‌ها و قطعات مذهبی خود را برای کودکان این پرورشگاه تصنیف کرده‌است. او در ۱۷۰۱ علاوه بر آموزش ویلن وظیفه آموختن [[ویولا آلینگلزه]] را نیز عهده‌دار شد.