ادوارد چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۱.۵ core): + رده:افراد جنگ صدساله |
جز تمیزکاری با استفاده از AWB |
||
خط ۳:
| تصویر = Edward4.jpg
|اندازه تصویر = 210 پیکسل
| زیرنویس تصویر =
| دوران = دوره نخست :{{سخ}}[[۴ مارس]] [[۱۴۶۱ (میلادی)|۱۴۶۱]] - [[۳ اکتبر]] [[۱۴۷۰ (میلادی)|۱۴۷۰]]{{سخ}}دوره دوم :{{سخ}}[[۱۱ آوریل]] [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]] - [[۹ آوریل]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]]
| تاجگذاری = [[۲۸ ژوئن]] [[۱۴۶۱ (میلادی)|۱۴۶۱]]
| تفویض =
| تعمید =
| نام کامل =
| لقب =
| زادروز = [[۲۸ آوریل]] [[۱۴۴۲ (میلادی)|۱۴۴۲]]
| زادگاه = [[روآن]]، [[نورماندی]]
خط ۱۷:
| پیش از = [[ادوارد پنجم انگلستان|ادوارد پنجم]]
| پس از = [[هنری ششم انگلستان|هنری ششم]]
| شهبانو =
| همسر =
| همسر ۱ = [[الیزابت وودویل]]
| همسر ۲ =
| همسر ۳ =
| کاخ =
| دودمان =
| آواز سلطنتی =
| شعار سلطنتی =
| پدر = ریچارد پلانتاژنات، سومین دوک یورک
| مادر = سیسیلی نویل
| فرزندان = الیزابت یورک{{سخ}}مری یورک{{سخ}}سسیلی یورک{{سخ}}[[ادوارد پنجم انگلستان|ادوارد پنجم]]{{سخ}}ریچارد، دوک یورک{{سخ}}آن یورک{{سخ}}کاترین یورک{{سخ}}بریژیت یورک
| دین =
| امضاء =
}}
خط ۳۷:
== زندگینامه ==
=== سال‌های آغازین و رسیدن به سلطنت ===
ادوارد چهارم در [[۲۸ آوریل]] [[۱۴۴۲ (میلادی)|۱۴۴۲]] در روآن واقع در [[نورماندی]] زاده شد. او بزرگترین پسر ریچارد پلانتاژنات، دوک یورک و سیسیلی نویل بود و در جنگاوری و هنرهای نظامی مهارت بسیار داشت. پدرش ریچارد به هنگام پادشاهی [[هنری ششم انگلستان|هنری ششم]] از خاندان لانکاستر، چنین ادعا نمود که وارث حقیقی تاج و تخت انگلستان اوست و همین امر سبب درگیری دو خاندان یورک و لانکاستر با یکدیگر و شروع [[جنگ‌های گل‌های سرخ]] بین این دو خاندان سلطنتی گردید.
پس از کشته شدن ریچارد در نبرد ویکفیلد در [[۱۴۶۰ (میلادی)|۱۴۶۰]]، ادوارد مدعی تاج و تخت انگلستان شد. او در [[۱۴۶۱ (میلادی)|۱۴۶۱]] وارد لندن گردید و پس از فتح پایتخت با کمک پسردائی خود ریچارد نویل، ارل وارویک و معرفیش به عنوان ادوارد چهارم، پادشاه جدید انگلستان از سوی او، موفق به شکست کامل لانکاسترها در نبرد تاوتون و تثبیت موقعیت خود به عنوان پادشاه جدید گردید.
=== خلع از سلطنت و تبعید ===
پس از مدتی ادوارد چهارم خود را از ریچارد نویل مستقل نمود و پنهانی در [[۱۴۶۴ (میلادی)|۱۴۶۴با]] [[الیزابت وودویل]] ازدواج نمود. این رفتار ادوارد سبب خشم ارل وارویک گردید و او در [[اکتبر]] [[۱۴۷۰ (میلادی)|۱۴۷۰]] با همراهی جورج، دوک کلارنس و برادر ادوارد، هنری ششم را از زندان آزاد و او را بار دیگر به مسند قدرت بازگرداند و ادوارد چهارم را به [[هلند]] تبعید نمود.
=== بازگشت به قدرت ===
با تبعید ادوارد بار دیگر جنگ‌های گل‌های سرخ بین دو خاندان یورک و لانکاستر آغاز شد. الیزابت وودویل، برای درامان ماندن از لانکاسترها در [[کلیسای وست‌مینستر]] پناه جست و [[ادوارد پنجم انگلستان|ادوارد پنجم]]، نخستین پسر و وارث ادوارد چهارم در این کلیسا زاده شد. اما ادوارد در مارس [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]] به انگلستان بازگشت و در [[۱۱ آوریل]] همان سال موفق به بازپسگیری قدرت از هنری ششم شد. او ارل وارویک را در [[۱۴ آوریل]] [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]] در نبرد بارنت شکست داد و کشت و سپس باقی‌ماندهٔ قوای لانکاسترها را در [[۴ مه|چهارم مه]] همان سال در تیوکسبری نابود کرد. ادوارد برادرش جورج که پس از بازگشتش به او پیوسته بود را به جرم خیانت در برج لندن زندانی و سپس اعدام نمود. هنری ششم نیز پس از مدت کوتاهی از زندانی شدنش در برج لندن به قتل رسید.
=== سال‌های پایانی و مرگ ===
ادوارد چهارم در ادامهٔ سلطنتش با شورش دیگری مواجه نشد زیرا خاندان لانکاستر تقریباً به طور کامل نابود شده بود و تنها بازماندهٔ قابل توجه آن، [[هنری هفتم انگلستان|هنری تیودور]] نیز در تبعید به سر می‌برد.
ادوارد در [[آوریل]] سال [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]] به سختی بیمار شد. او طی وصیت‌نامه‌ای برادر خود [[ریچارد سوم انگلستان|ریچارد، دوک گلاستر]] را به عنوان قیم و سرپرست فرزند و وارث خود ادوارد پنجم که در آن زمان ۱۲ سال بیشتر نداشت معرفی نمود. ادوارد چهارم در [[۹ آوریل]] همان سال درگذشت و در کلیسای سنت جورج واقع در قلعهٔ ویندسور به خاک سپارده شد.
خط ۵۹:
|نویسنده=David Crystal
|کتاب=The Cambridge Biographical Encyclopedia
|ویرایش=Second edition
|ناشر=Cambridge University Press
|سال=1995
خط ۶۹:
|زبان = انگلیسی
|بازیابی = ۲۰ ژانویه ۲۰۱۰
}}
{{ویکی‌انبار-رده|Edward IV of England}}
{{فرمانروایان انگلستان}}
| |||