[[پرونده:Cell_membrane_detailed_diagram_enCell membrane detailed diagram en.svg|بندانگشتی|650px|شکل پروتئین‌ها در پوستهٔ یاخته]]
'''پروتئین پوسته‌ای سراسری''' یک یا گروهی از [[پروتئین|پروتئین‌هاست]] که به طور همیشگی به [[پوستهٔ یاخته]] پیوسته است.
توده‌های کروی‌شکل که در لایهٔ دوطبقه چربی شناورند، اینها پروتئین‌های پوسته هستند که بخش اعظم آنها را [[گلیکو پروتئین|گلیکو پروتئین‌ها]] تشکیل می‌دهند. دو گونه پروتئین در پوسته وجود دارد: [['''پروتئین پوسته‌ای درونی]]''' یا سرتاسری که در همهٔ قطر پوسته نفوذ می‌کنند و پروتئین‌های پیرامونی که فقط به یک سمت پوسته می‌چسبند و در آن نفوذ نمی‌کنند.{{سخ}}
شمار بسیاری از [['''پروتئین پوسته‌ای درونی]]''' مجراهای ساختاری ایجاد می‌کنند که از راه آنها مولکول‌های آب و مواد محلول درآب بویژه [[یون|یون‌ها]] می‌توانند بین مایع بیرون‌یاخته‌ای و درون‌یاخته‌ای انتشار یابند. این مجراهای پروتئینی دارای ویژگی‌های انتخابی نیز هستند که [[واپخش]] گزینشی برخی مواد به میزان بیشتر از مواد دیگر را امکان‌پذیر می‌سازند. شمار دیگر از [['''پروتئین پوسته‌ای درونی]]''' بعنوان پروتئین‌های حامل برای جابجایی موادی عمل می‌کنند که در غیر این صورت نمی‌توانستند از لایهٔ دوطبقه چربی نفوذ کنند. گاهی نیز این پروتئین‌های حامل مواد را در جهتی خلاف جهت پخش طبیعی انها جابجا می‌کنند که «[[انتقال فعال]]» نامیده می‌شوند. شمار دیگری از [['''پروتئین پوسته‌ای درونی]]''' نقش [[آنزیم]]ی دارند.{{سخ}}
پروتئین‌های پیرامونی بیشتر روی سطح درونی پوسته وجود دارند و غالباً به یکی از [['''پروتئین پوسته‌ای درونی]]''' چسبیده‌اند. این پروتئین‌های پیرامونی تقریباً به طور کامل نقش آنزیمی یا نقش دیگر سازماندهنده‌های درون‌یاخته‌ای را دارا می‌باشند.
چنین پروتئین‌هایی را تنها می‌توان به کمک [[زداینده|زداینده‌ها]]، [[حلال غیرقطبی|حلال‌های غیرقطبی]]، و یا عوامل [[واسرشتگی (زیست‌شیمی)|واسرشتنده]] از [[پوستهٔ یاخته]] جدا کرد.
