انشعاب بابی بهائی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Arianarian (بحث | مشارکتها) تصویر میرزا حسینعلی نوری بعنوان علت اصلی این انشعاب باید در این صفحه باشد |
جز تمیزکاری با استفاده از AWB |
||
خط ۱:
[[پرونده:حضرت نقطه.jpg
عده کثیری از پیروان [[سیدعلی محمد شیرازی]] مشهور به «باب» که معتقد به [[کتاب بیان]] بوده و «بیانی» نامیده میشدند در سال ۱۸۶۶ به دنبال طرح موضوع [[من یظهره الله]] بودن توسط [[میرزا حسینعلی نوری]]، سخن او را در خصوص اینکه موعود [[کتاب بیان]] است پذیرفتند و [[بهایی]] شدند و بدین ترتیب انشعاب [[آئین بهایی]] از [[آیین بیانی]] شکل گرفت. عده اقلیتی که همچنان به [[کتاب بیان]] و جانشین [[سیدعلی محمد باب]] یعنی [[میرزا یحیی نوری]] (صبح ازل) پایدار و معتقد ماندند [[ازلی]] نام گرفتند.
خط ۱۴:
در کتاب [[هشت بهشت]]، در این رابطه چنین آمدهاست:
{{نقل قول| به عقیدهٔ بابیان ([[ازلی|ازلیها]])، ''میرزا یحیی'' در سن ۱۹ سالگی و در سال ۱۲۶۵ به ''باب'' عریضه نگاری کرد و مورد توجهٔ ویژهٔ او قرار گرفت. نخستین عریضهای که از آن جناب به توسط ''میرزا علی سیاح'' خدمت ''حضرت نقطه'' رسید، آن حضرت فوراً سجدهٔ شکر نموده، فرمودند: ''تبارک الله من ذلک الشرق المتشارق العظیم و الطلع المتطالع الکریم. '' و شهادت دادند در حق آن جناب به تکلم از فطرت و نور خویش تاب یعنی کلمهٔ ذاتی و عقل فطری و روح قدسی و علم لدنی و نور مستکفی و بعبارة اخری، وحی و تنزیل و فرداب و فرتاب. و پس از آن، طلوع [[صبح ازل]] در سال ۱۲۶۶ روی داد و او ''مرآت'' خوانده شد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = روحی | نام = شیخ احمد | پیوند نویسنده =شیخ احمد روحی | نام خانوادگی۲ = کرمانی| نام۲ = میرزا آقاخان| پیوند نویسنده۲ =میرزا آقاخان کرمانی | فصل = شرح حال حضرت ثمره| عنوان = هشت بهشت| مکان = ایران | زبان = پارسی| صفحه = ۳۰۰| صفحات =۳۳۰}}</ref>}}(''مرآت الله'' یعنی ''آیینهٔ خدا'' که از نامهای خود ''نقطهٔ بیان'' [[باب]] و حافظین آیین او در هر زمان است که ''مرآت اول'' را میرزا یحیی [[صبح ازل]] مقرر فرموده و [[من یظهره الله]] را هم به همین نام خوانده.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = شیرازی| نام =سید علی محمد | پیوند نویسنده =سیدعلی محمد شیرازی| فصل = لغات و اصطلاحها | عنوان = بیان | مکان =ایران | زبان = پارسی| صفحه = ۲لغات و اصطلاح ها| صفحات =۳۲۸}}</ref> و از جانب ''باب'' دستور یافت تا [[کتاب بیان]] را کامل کرده و آیین او را حفاظت کند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = روحی| نام = عطیه | پیوند نویسنده =عطیه روحی | عنوان = شرح حال مختصری از زندگانی حضرت ثمره | زبان = پارسی| صفحه = ۴}}</ref> [[من یظهره الله]]: کسی که آشکار میکند او را خدا، ''موعود بیان''<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = شیرازی| نام =سید علی محمد | پیوند نویسنده =سیدعلی محمد شیرازی| فصل = لغات و اصطلاحها | عنوان = بیان | مکان =ایران | زبان = پارسی| صفحه = ۱ لغات و اصطلاح ها| صفحات =۳۲۸}}</ref> وی پس از کشته شدن ''باب'' بر بابیان ریاست یافت و این ریاست کلی را تا سال ۱۲۸۰ حفظ کرد.}}
کمی قبل از اعدام [[سید علیمحمد باب]] عبدالکریم، یکی از پیروانش توجه او را به اهمیت تعیین جانشین جلب کرد لذا باب تعداد مشخصی لوح نوشته آنها را به عبدالکریم داد تا به دست ''یحیی'' [[صبح ازل]] و [[بهاءالله]] برساند.<ref>Amanat, Abbas (1989). Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran. Ithaca: Cornell University Press p.384</ref>. پس از قتلعام پیروان ''باب'' در [[تهران]] ؛ [[بغداد]] به مدت ۱۱ سال بعد محل اقامت رهبران ''بابی'' میشود که از ویرانگری هولناک ۱۸۵۲ گریخته بودند. «میرزا یحیی [[صبح ازل]]» که قبلاً به او اشاره کردهام که در هنگام مرگ ''باب'' حرف اصلی «یگانگی» شده بود، نیز به آنجا گریخت. بزودی برادر ناتنی او«[[بهاءالله]]» که بسیار نزدیک از کنار مرگ گذشته بود و از زندانی که در آن افکنده شده بود آزاد شده بود به دنبال او رفت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = Stenstrand'S| نام =August J | پیوند نویسنده =آگوست استنسترندز | نام خانوادگی۲ = Browne| نام۲ = Edward G| پیوند نویسنده۲ =ادوارد براون | نام ویراستار =Muhammad | نام خانوادگی ویراستار = al-Ahari| پیوند ویراستار =Muhammed al-Ahari| فصل = BABISM| نویسندگان سایر بخشها = Daltaban Peyrevi | عنوان = THE COMPLETE CALL TO THE HEAVEN OF THE BAYAN| سال =۲۰۰۶| ناشر = Magribine Press| مکان =Chicago | زبان = en| شابک = ISBN 1-56316-953-3| صفحه = ۴۷-۴۸| صفحات =۲۰۰}}</ref>
خط ۲۱:
== انشعاب آئین بهایی از آئین بیانی ==
[[پرونده:
در طول زمانی که [[میرزا حسینعلی نوری|بهاء]] و [[میرزا یحیی نوری]] هر دو در بغداد بودند [[میرزا حسینعلی نوری
|last = Cole
|first= Juan
خط ۳۳:
|url = http://www.h-net.org/~bahai/trans/vol6/surall.htm
}}</ref>
برخی گزارشها حاکی از این است که ادعای جانشینی [[صبح ازل]] آشکار است.<ref name="Nicolas ۱۹۳۳ ۱۵">{{cite book | last = Nicolas | first = A.L.M | title = Qui est le succeseur du Bab? | location= Paris | publisher = Librairie d'Amerique et d'Orient | year = ۱۹۳۳ | url = http://www.h-net.org/~bahai/diglib/books/K-O/N/Succeseur/Succeseur.htm | page = ۱۵}}</ref>
{{نقل قول|ادوارد براون مینویسد:<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = Stenstrand'S| نام =August J | پیوند نویسنده =آگوست استنسترندز | نام خانوادگی۲ = Browne| نام۲ = Edward G| پیوند نویسنده۲ =ادوارد براون | نام ویراستار =Muhammad Abdullah | نام خانوادگی ویراستار = al-Ahari| پیوند ویراستار =محمدعبدالله الاهری | فصل = BABISM| نویسندگان سایر بخشها = Daltaban Peyrevi | عنوان = THE COMPLETE CALL TO THE HEAVEN OF THE BAYAN| سال =۲۰۰۶| ناشر = Magribine Press| مکان =Chicago | زبان = en| شابک = ISBN 1-56316-953-3| صفحه = ۴۸-۴۹| صفحات =۲۰۰}}</ref> در سال ۱۸۶۴ دولت ایران مقامات [[ترکیه]] را واداشتند تا تبعیدیان ''بابی'' را به مکانهایی دورتر از مرزهای خود انتقال دهد، ابتدا به [[قسطنطنیه]] ([[استامبول]]) و سپس به شهر ''ادرنه''اکنون که آنها در ادرنه بودند واقعه بزرگی روی داد که موجب شد پیروان سیدعلی محمد باب به دو حزب متضاد تقسیم شوند. همانطور که توضیح دادم، صبح ازل تا به این هنگام بطور کلی به عنوان جانشین قانونی باب اعلام شده بود و رئیس مشهود دین بود. اما همانگونه که توضیح دادهام، باب اظهار کرده بود که ظهور او نهایی و آخری نیست و او در زمان آینده نامعین، جانشینی خواهد داشت (من یظهره الله) در همان زمان ''باب'' مؤکداً اعلام کرد که زمان ظهور این ناجی موعود فقط برای خدا شناخته شدهاست، بطور کلی باور بر این بود که ''ظهور جدید به مدت حداقل هزار سال به وقوع نخواهد پیوست''، پیش از آنکه بسیاری از کشورها ''مذهب باب'' را باید قبول کرده باشند و اینکه هیچ کس به دروغ نمیتواند ادعا کند که اوست و اینکه او ناگهانی و غیر منتظره ظاهر خواهد شد. و اینکه وقتی او ظاهر شود، قویترین مقام برای تائید یا رد کردن او، برای بستن یا رهانیدن او، اختیار مسلم و بی چون و چرای اوست.. بنابراین وقتی [[بهاءالله]] ناگهان اعلام کرد که او ناجی موعود است که آنان ظهورش را با اشتیاق فراوان انتظار میکشیدند، و به تمامی مومنین هشدار داد آنطور که مسلمانان بودهاند، محتجب باقی نمانند، شمار بیشتری فوراً مقام او را تصدیق کردند و کلمات او را به عنوان الهام شده الهی پذیرفتند و تسلیم بی چون و چرا و کامل او شدند.}}او در سال۱۸۶۳به طور محدود ادعای من یظهری کرد و بعدترها در سال ۱۸۶۶ ادعایش را عمومی ساخت<ref>MacEoin, Dennis (1989). "Azali Babism". Encyclopædia Iranica.</ref>
ادوارد براون.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = Stenstrand'S| نام =August J | پیوند نویسنده =آگوست استنسترندز | نام خانوادگی۲ = Browne| نام۲ = Edward G| پیوند نویسنده۲ =ادوارد براون | نام ویراستار =Muhammad Abdullah | نام خانوادگی ویراستار = al-Ahari| پیوند ویراستار =محمدعبدالله الاهری | فصل = BABISM| نویسندگان سایر بخشها = Daltaban Peyrevi | عنوان = THE COMPLETE CALL TO THE HEAVEN OF THE BAYAN| سال =۲۰۰۶| ناشر = Magribine Press| مکان =Chicago | زبان = en| شابک = ISBN 1-56316-953-3| صفحه = ۴۸-۴۹| صفحات =۲۰۰}}</ref>{{نقل قول|بنابراین برای اینانی که اکنون [[بهایی]] خوانده میشوند. نوشتههای ''باب'' یک سند قدیمی فرض میشد. اما تمامی ''بابی ها'' از پذیرش کنار گذاشتن این قوانینی که هنوز بیش از سی سال از آن نگذشته بود، خشنود و راضی نبودند. شخص [[صبح ازل]] صحت ادعای [[بهاءالله]] را رد کرد و نپذیرفت به نفع او کنار برود و اقلیتی از ''بابی ها'' که اکنون [[ازلی]] نام دارند از شکستن بیعت با او و پذیرفتن سروری دیگری امتناع ورزیدند}}
شهاب فردوس در سلسله مقالاتی که در [[مجله آشفته]]، دوره نهم، سال ۱۳۳۴، شماره های هجده تا پنجاه درج شده می نویسد:<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5-5-95414-946| صفحه = 425| صفحات =505}}</ref>
خط ۴۷:
اخیراً از یک فقره از [[کتاب ایقان]] تألیف بهاالله که آن را در سنه ٔ 1278 در بغداد سه چهار سال بعد از مراجعت وی از کوه های کردستان نوشته است ، استنباط میشود که [[بها الله]] در آن تاریخ خود را مطیع و زیر دست کسی دیگر فوق خود میدانسته و آن کس بالطبع بایستی [[صبح ازل]] باشد. این است عین آن فقره بنصها: ''«...اگر چه در این ایام رائحه ٔ حسدی وزیده که قسم به مربی وجود از غیب و شهود که از اول بنای وجود عالم با اینکه آن را اولی نه تا حال ، چنین غل و حسد و بغضائی ظاهر نشده و نخواهد شد، چنانچه جمعی که رایحه ٔ انصاف را نشنیده اند رایات نفاق برافراخته اند و بر مخالفت این عبد اتفاق نموده اند... چون فی الجمله بر امورات محدثه ٔ بعد اطلاع یافتم از قبل ،مهاجرت اختیار نمودم و سر در بیابانهای فراق نهادم و دو سال وحده در صحراهای هجر بسر بردم ... باری تا آنکه از '''مصدر امر''' حکم رجوع صادر شد و لابد تسلیم نمودم و راجع شدم ...»''}}
[[دنیس مک ایون]] نیز از این نظریه حمایت می کند که میرزا یحیی [[صبح ازل]] جانشین [[سید علی محمد باب]] بوده است.<ref
مک ایون مدارک و شواهد متعددی را ارئه می دهد که در سالهای ابتدایی پس از مرگ باب ، جامعه بابی و حتی خود میرزا حسینعلی نوری ، صبح ازل را رهبر آیین و شخصیت اول می دانسته اند.<ref name="Cole ۲۰۰۲"/>
== منابع ==
|