ایمنی‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:MRSA, Ingestion by Neutrophil.jpg|بندانگشتی|باکتری [[استافیلوکوکوس اورئوس]] (زرد) توسط [[نوتروفیل]] (بنفش) بلعیده می شود.]]

 

این علم هم به جنبه های فیزیولوژیک پاسخ دفاعی بدن به عوامل بیگانه، و هم به جنبه های پاتولوژیک سیستم ایمنی مانند [[بیماریهای خودایمنی]]، [[آلرژی|حساسیت]]، [[نقص ایمنی]]، [[واکسیناسیون]] و [[پیوند اعضاء]] می‌پردازد.

== سیستم ایمنی بدن ==

از جمله اعضاء اصلی و فرعی این سیستم می توان به '''سلولها''' (مانند [[لنفوسیت]]ها، [[مونوسیت]]ها، [[ماکروفاژ]]ها و سلولهای فرعی و تخصصی دیگر) ، '''بافت ها''' (بافتهای لنفاوی، بافت پوششی و ...) و '''مولکول‌های محلول در خون''' (مانند [[آنتی بادی]] ها، [[کمپلمان]] و [[سایتوکاین]]ها و ... ) اشاره کرد.

 

لنفوسیت‌های بالغ توانایی شناسایی مولکول‌ها و سلول‌های خودی را از بیگانه، و نیز مقابله با عوامل بیگانه را به دست می‌آورند و وارد جریان خون می‌شوند. لنفوسیت‌ها بر سطح خود دارای گیرنده‌هایی هستند که از لحاظ شکل هندسی مکمل نوع خاصی از [[آنتی‌ژن]] (که بر سطح عوامل بیگانه قرار دارد) است. به این ترتیب، هر لنفوسیت، با داشتن نوع خاصی گیرنده، آنتی‌ژن خاصی را شناسایی کرده و از بین می‌برد. به همین علت می‌گوییم که لنفوسیت‌ها به طور اختصاصی عمل می‌کنند. برخی از لنفوسیت‌ها بین [[لنف]] و خون در گردش‌اند، و برخی دیگر در [[گره لنفی|گره‌های لنفی]]، [[طحال]]، [[لوزه|لوزه‌ها]] و [[آپاندیس]] جمع می‌شوند.

 

ایمنی ذاتی، اولین خط دفاعی در برابر میکرب ها و عوامل خارجی می باشد. مکانیسم های ایمنی ذاتی، قبل از برخورد با میکروب ها و شکل گیری پاسخ های ایمنی اکتسابی صورت می گیرد. ایمنی ذاتی به لحاظ تکاملی، قدیمی ترین سازوکار دفاعی در برابر میکروب ها به شمار می رود و همگام با میکروب ها تکامل یافته تا از تمام جانداران پرسلولی، نظیر گیاهان و حشرات، در برابر عفونت ها محافظت نماید.

اهمیت ایمنی ذاتی در پاسخ اولیه به میکروب ها است، که مانع از بروز عفونت در میزبان شده و یا آن را کنترل و حذف می نماید. اهمیت ایمنی ذاتی در دفاع میزبان، در مطالعاتی به اثبات رسیده است که نشان می دهند مهار یا کاهش کارکرد هر یک از مکانیسم های ایمنی ذاتی، سبب افزایش چشمگیر استعداد ابتلا به عفونت ها می شود، حتی اگر سیستم ایمنی تطبیقی، سالم و دارای عملکرد باشد. بسیاری از میکروب های بیماری زا، راهکارهایی را برای مقابله با ایمنی ذاتی کسب کرده اند، و این راهکارها برای قدرت بیماری زایی میکروب های مذکور اهمیت حیاتی دارند. در عفونت با این قبیل میکروب ها، دفاع های ایمنی ذاتی می توانند عفونت را در حالت مهار شده نگه دارند تا پاسخ های ایمنی تطبیقی فعال شوند. پاسخ های ایمنی تطبیقی، که قوی تر و تخصصی تر هستند، قادر به از بین بردن میکروب هایی می باشند که در برابر مکانیسم های دفاعی ایمنی ذاتی مقاومت می کنند.

 

 

سیستم ایمنی ذاتی شامل سد های اپی تلیال، سلول های در گردش، سلول های بافتی و پروتئین های پلاسما، نوتروفیل ها، فاگوسیت های تک هسته ای و سلول های کشنده طبیعی(NK) می باشند. این سلول ها به عوامل خارجی که از سدهای اپی تلیال عبور کرده اند و وارد بافت ها یا گردش خون شده اند، هجوم می برند. اگر میکروب ها به گردش خون وارد شوند، توسط طیفی از پروتئین های پلاسما مورد هجوم قرار می گیرند. پروتئین های اصلی ایمنی ذاتی در گردش خون، پروتئین های سیستم کمپلمان و سایر پروتئین های پلاسما هستند که ساختارهای میکروبی را شناسایی می کنند.

 

 

 

=== ایمنی هومورال ===

* [[سلول T خاطره|سلول‌های T خاطره]]: این سلول‌ها در حالت آماده‌باش در بدن می‌مانند.و طریقه ی مبارزه با ویروس را به نسل های بعدی انتقال میدهند.

 

 

تمام روش‌های درمانی از جمله جراحی، قطع اندام، پرتو درمانی و شیمی درمانی دارای عوارض زیادی از جمله ریزش مو، تهوع، استفراغ، خارش پوست وافزایش احتمال عفونت به دنبال تضعیف سیستم ایمنی می باشد در حالی که روش های بیولوژیک، غیر تهاجمی و مؤثر می باشد. استفاده از ایمنی درمانی یا ایمونو تراپی در درمان سرطان یکی از روش‌های مورد مطالعه و مؤثر محسوب می‌شود که در این روش تمرکز بر روی تقویت سیستم ایمنی می باشد. تقویت سیستم ایمنی موجب کاهش رشد و جلوگیری از گسترش سلول های سرطانی می گردد. از جمله سلولهای مؤثر سیستم ایمنی بدن علیه سلولهای سرطانی سلولهای کشنده طبیعی(NK)می باشد که جزء سلولهای مهم ایمنی ذاتی در درمان سرطان به حساب می آید.<ref>سید احسان حسینی، نوروز دلیرژ. ناهید افضل آهنگران، اثر ژل رویال بر میزان سلول کشی سلول های تک هسته‌ای خون محیطی وسلول سرطانی رده K562. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج. دوره 18. شماره11. 869-878.</ref>

{{پانویس}}

 

* ایمونولوژی سلولی و مولکولی ابوالعباس؛ نویسنده: ابول عباس؛ ترجمه مهرداد رشدی بنام، احمد مسعود؛ ناشر: کتاب میر؛ شابک: 964-6449-14-X

{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

 

{{پزشکی-خرد}}

 

[[رده:ایمنی‌شناسی]]