دشنام‌گویی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹:
== نوع دشنام ==
دشنام در زبان فارسی از زمان های بسیار قبل نیز وجود داشته است. در سال های جدید و حتی قدیمی تر، بیشتر فحاشی به خود شخص نمی شود، بلکه به خویشاوندان بی احترامی می شود. این خویشاوندان معمولا مادر و خواهر (ناموس) شخص هستند. در بعضی موارد پدر مورد فحاشی قرار می گیرد به این دلیل که معمولا پدر در خانواده دارای بالاترین جایگاه است و با فحش خطاب کردن پدر، شان همه اعضای خانواده زیر سوال میرود.
== دشنام گویی از منظر اسلام ==
دشنام از [[گناهان کبیره]] است. [[اسلام]] دین ادب و تربیت و اخلاق حمیده و گفتار پسندیده است پس مسلمان باید مودب به آداب اسلام باشد و با تمام مردم از کافر و مومن، دوست و دشمن، کوچک و بزرگ، [[زن]] و [[مرد]]، رئیس و مرئوس، فرمانده و فرمانبر، با زبان خوش و آداب نیکو سخن بگوید و کلام زشت و ناروا به زبانش جاری نگردد.<ref>مبانی حقوق در اسلام، نشر جهاد دانشگاهی، ۱۳۷۳، فصل چهارم:حقوق فرد و جامعه، دشنام از کبائر است</ref> همانگونه که [[قرآن]] کریم در آیه 83 سوره [[بقره]] دستور میدهد: وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا با مردم با گفتار نیک سخن بگویید.
== منابع ==
| |||