ثئوفراستوس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ثئوفراستوس''' (تئوفراستوس - Theophrastos) (۲۸۷ - ۳۷۲ پ. مΘεόφραστος) در شهر اِرِسوس (Eresos) در جزیره­یجزیرهی لسبوس (Lesbos) متولد شد و در آتن نخست شاگرد افلاطون و سپس ارسطو بود. به علت نفوذ سخن و شیرینی گفتارش، ارسطو به وی لقب تئوفراستوس یعنی «سخنگوی خدایی» داد، در حالی که نام اصلی وی تورماتوس (Turmatos) بوده‌است. ارسطو وی را سپرست فرزند خود و سپس وصی خویش کرد. وی از سال ۳۲۱، یعنی پس از مرگ استادش تا پایان عمر سرپرست مدرسه­یمدرسهی ارسطو (لوکیوم - lyceum) بود.

وی بنیانگذار دانش گیاهشناسی و مؤلف «تاریخ طبیعی گیاهان» در ده کتاب است. کتاب ششم از هشت کتاب او (درباره­یدربارهی اصل گیاهان) در دست است.

اثر دیگر وی «مشخصات اخلاقی» است. وی همچنین گردآورنده­یگردآورندهی کتابی به نام «عقاید طبیعیان» است در شانزده یا هجده کتاب، درباره­یدربارهی عقاید فیلسوفان پیش از افلاطون، که بعدها در دو جلد خلاصه شده بود. ­ آنچه ما از این اثر بزرگ که ثئوفراستوس آن را طی سی و چهار سال با در دسترس داشتن کتابخانه­هایکتابخانههای افلاطون و ارسطو که نوشته­هاینوشتههای فیلسوفان پیشین همه در آنها یافت می‌شد، تالیف کرده بود در دست داریم، قطعات بیش و کم کوتاهی بیش نیست. اصل کتاب وی زیر عنوان­هایعنوانهای کلی مانند: اصلهای نخستین، جهان، خدا، رویدادهای آسمانی، روانشناسی، فیزیولوژی و زمین­شناسیزمینشناسی فیزیکی تنظیم شده بوده‌است.

بخش مهم و نسبتاً زیادی از آخرین کتاب مجموعه­یمجموعهی وی نیز به نام «درباره­یدربارهی احساس» در دو دست­نوشتهدستنوشته از سده­یسدهی چهاردهم باقی‌مانده‌است. وی اثر بزرگ دیگری نیز داسته‌است به نام «درباره­یدربارهی اصل­هایاصلهای نخستین» که خلاصه­هاییخلاصههایی از آن توسط سیمپلیکیوس حفظ شده‌است. اگرچه خود سیمپلیکیوس برخی از این خلاصه­هاخلاصهها را از کتاب گم شده­ایشدهای از اسکندر افرودیسی (آلکساندروس افرودیسیاس - Alexandros Aphrodisias) اقتباس کرده‌است. بخشی از نوشته­هاینوشتههای او درباره­یدربارهی متافیزیک نیز باقی‌مانده‌است.