چنگیز شهوق: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تمیزکاری با استفاده از AWB |
جز اصلاح نویسه نادرست با استفاده از AWB |
||
خط ۲۲:
یک سال پس از نمایش نخستین، به طور جدی رو به مجسمهسازی آورد. مجسمههای او باور رایج از مجسمه را پس میزد. یک نوع ترکیب تصویر (کمپوزیسیون) ایجاد میکرد و معنا را به نفع عنصر خلاقیت، از تصور بیننده میگرفت. او که در اواخر دههی ۱۳۳۰ کارمند اداره هنرهای زیبای وزارت فرهنگ و هنر بود در برپایی دومین نمایشگاه پیکرتراشی (به همت هنرهای زیبا) سهم زیادی داشت.
شهوق از بنیان گزاران بی ینال های ملی ایران محسوب می شود.
علاقه شهوق به کار با [[پلکسی گلاس]] و [[پلیاستر]] منجر به ساخت مجسمههایی شد که مثل کار دیگران نبود. او از مواد مختلف مانند سیم، پشمشیشه، لعاب و رنگ برای خلق آثارش بهره گرفت و در تمام این آثار به دنبال خلق وضعیتی بود تا مسائل ذهن را در حالتهایی تجسمی نشان دهد. در نیمهٔ دوم دههٔ ۴۰، مس، نیکل و روی را با پشمشیشه و رنگ قاطی میکند. آثار شهوق مشتی به چهرهٔ مجسمهسازی ایرانی (که در زمان او بیشتر تندیس و سردیسسازی بود) تلقی میشد.
خط ۴۹:
[[منوچهر کلانتری]] در نقد آثار چنگیز شهوق پس از انقلاب(به مناسبت نمایشگاه «تازهترین دستاوردهای چنگیز شهوق» در «[[نگارخانه سعدآباد]])در یادداشتی کوتاه نوشتهاست: «در آبستراکسیون هندسی (به تعبیر نقاشان دهههای ۳۰ و ۴۰ تاریخ فرنگی)، نقاشی محض، کانونبندیهای پنهان، حرکت سنجیدة موتیف از کانون به اطراف یا گشتن حول محور کانون، از بالا نگریستن به سوژه یا دیدن سوژه در طیف تیرة خیال، جهتگیری طرحها به سوی عمق هسته یا گریز از هسته، از مشخصههای بارز اثر هستند و از رنگ برای پوشاندن یا آرایش سوژه استفاده میشود، به نوعی که بیان مستقیم و جلوة واقعیتهای مأنوس از اثر گرفته شود. آبستراکسیون آزاد در تغییر زیرساختها و نمودهای نقاشی، نقشی مهم داشتهاست. در این سبک، آزاد بودن از جهات دید و رهایی از قید طرحهای بسته و هارمونی رنگ و ایماژپردازی، اساس کار است و رنگ به عنوان عنصری مهم در فرم نهایی در خدمت حساسیتهای غریزی نقاش قرار میگیرد. حال با توجه به وصفی کوتاه از آموزههای آبستره به تابلوهای شهوق نگاهی گذرا میاندازیم: نقاش کوشیده از بیان مستقیم و از صورتهای بازسازیشده در ذهن، از فرمهای مأنوس تابیده در شعور آگاه و ایماژهای رؤیایی، بپرهیزد و به آبستراکسیون هندسی یا نقاشی محض بپیوندد. اما آثار او از حساسیتهای عاطفی و از جلوههای کموبیش عینی و آرایشهای عمدی برخوردار است، به گونهای که پیگیری زوایای دید و اندازهگیری ذهنی از انگیزشهای موضوعی و فصلی و بررسی حدود کوشش برای موتیفسازی یا شخصیت دادن به تم اصلی امکانپذیر است. البته، بازیابی عواطف نقاش و جهت سیروسلوک وی در وادی طرحهای سنجیده و هارمونی رنگ در نگارههایی که انگ محض بر هر یک نهادهاند، از ارزش کارش نمیکاهد؛ چون از خصایص سبک آبستره هندسی، نسبتیابی و توازن طرحورنگ و تعادل بخشیدن به موتیفهاست، که با خصایص نگارههای سهبُعدی قرابت دارد. بنابراین، پرهیز از حالتپردازی و فضاسازی برای ایدة مکتوم دشوار است و طرحهای بسته در هر فرم، به مدد رنگ به تصویر نوعی ایماژ میانجامند. بنابراین، شهوق، مانند نامداران مکتب آبستره، از تأثیر دیدهپردازیهای متعدد سبک بیبهره نماندهاست».
شهوق بیش از اینکه مثل هنرمندان سقاخانه و قهوهخانه دغدغه هویتجویی داشته باشد، در پی تجددطلبی و رسیدن به معنای مطلق و مجرد مدرن بود؛ از اینرو همیشه به دنبال راهها و رسانههای تازه برای بیان هنر میگشت .
{{گفتاورد بزرگ}} شهوق نسبت به آدمهایی مثل گریگوریان، تناولی، سپهری یا اویسی و مابقی همدورهایهایش کمتر به دنبال بازسازی و نمایش دوبارهی تاریخ تصویری ایران بود.
{{پایان گفتاورد بزرگ }} <ref>http://www.iransculpture.ir/articlesfa/2-iran/irsa10-1.htm</ref>
خط ۹۹:
* [http://www.iransculpture.ir/sculptors/ir/g-changiz-shahvagh/shahvagh.htm مجسمه سازان ایرانی، چنگیز شهوق]
* [http://www.barg-gallery.com/a-27.html اکتیویسم هنر ایران/ شایا شهوق]
* [http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1375/750625/shahr75.htm
* [http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8902150235 شهوق، برای نخستین بار دوسالانهها را در ایران راه انداخت]
* [http://www.jadidonline.com/story/06082010/frnk/iranian_artist_shahvagh عشق جنون آسای شهوق/ داریوش کیارش]
{{ترتیب:شهوق، چنگیز}}
[[رده:اهالی باکو]]
[[رده:مجسمهسازان اهل ایران]]
|