سگزآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏top: تمیزکاری با استفاده از AWB
جز ←‏top: اصلاح نویسه نادرست با استفاده از AWB
خط ۳۹:
تپه سگزآباد در فاصله هشت کیلوتری شمال سگزآباد و در بین مزارع گندم و جو قرار گرفته‌است. ارتفاع تپه زیاد نیست ولی در بین مزارع پست و کم ارتفاع منطقه به راحتی قابل تشخیص است. متأسفانه این تپه ارزشمند باستانی در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود. راه رسیدن به آن بسیار ناهموار و خاکی است و دور تا دور تپه هیچ حصار و مانع و نگهبان یا حتی تابلویی که به بازدیدکنندگان تنها کمی اطلاعات بدهد، وجود ندارد. احتمالاً این تپه بزودی شخم هم بخورد و برای کشت گندم و جوی دیم مورد استفاده قرار بگیرد. اگر از سمت شمال وارد تپه شوید تعداد بسیار زیادی سفال شکسته طرح دار و حتی تعدادی استخوان غیر قابل تشخیص بسیار فرسوده توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.
 
«مطالعات باستان‌شناسی در منطقه­یمنطقهی فلات مرکزی ایران، نسبت به منطقه­ غرب به ویژه جنوب غربی بسیار جدید است و سابقه­ آن به سال ۱۹۳۰ می­رسدمیرسد. تا پیش از حفریات [[دانشگاه تهران]] در دشت قزوین، آثار به دست آمده از تپه­یتپهی «سیلک» کاشان، شاخص ادوار مختلف [[دوران نوسنگی]] در فلات مرکزی ایران بود. ولی، با حفریات در دشت قزوین و مطالعات انجام شده پسین بر روی آثار به دست آمده از تپه­هایتپههای سه­گانه­سهگانه «زاغه»، «قبرستان» و تپه «سگزآباد» مشخص شد که تاریخ گونه­گونیگونهگونی فرهنگ را در فلات مرکزی ایران از دوران نوسنگی تا میانه­یمیانهی دوره­ هخامنشی می‌توان در این سه تپه­ باستانی مورد مطالعه دقیق قرار داد.»
 
مارکوپولو در سفرنامه خود از شهر سگزآباد نام برده و آن را سر راه [[جاده ابریشم]] خوانده‌است<ref>[http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=634&code2=26 سگزآباد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>. [[جلال آل احمد]] نیز در کتاب معروف [[تات‌نشین‌های بلوک زهرا]] به معرفی سگزآباد و مقایسهٔ آن با ابراهیم‌آباد پرداخته‌است.