رکن‌الدین مختاری: تفاوت میان نسخه‌ها

رکن‌الدین مختاری در سال ۱۲۶۶ در [[کرمانشاه]] متولد شد. پدرش کریم خان مختارالسلطنته چند سالی رئیس نظمیه بود و ید طویلی در مبارزه با گران‌فروشان داشت. او همان کسی‌ست که با گرد آوردن گروهی به نام «ژاندارم»، نخستین سنگ بنای [[ژاندارمری]] ایران را پدید آورد.<ref>[http://www.radiozamaneh.com/culture/music/2011/12/16/9051 رکن الدین مختاری هنرمند با احساس اما جنایتکار]</ref> رکن‌الدین نیز از همان جوانی به راه پدر رفت و به خدمت شهربانی درآمد. او در شهرستان‌های مختلف ایران ریاست شهربانی را به عهده داشت. با فرار سرلشکر [[محمدحسین آیرم]] به [[اروپا]]، مختار که درجه [[سرهنگ|سرهنگی]] داشت به درجه سرپاسی ([[سرتیپ]]) نایل شد و به ریاست شهربانی [[رضاشاه]] رسید. او در این مقام جانهای بسیاری را گرفت و خشونت زیادی از خود نشان داد؛ ولی هرگز رشوه نگرفت و به جمع‌آوری و مال اندوزی علاقه‌ای نداشت. پس از وقایع [[شهریور ۱۳۲۰]] بازداشت و به همراه عده‌ای دیگر محاکمه و به هشت سال [[زندان]] محکوم شد؛ ولی پنج سال بعد مورد عفو قرار گرفت.<ref name="ReferenceA">بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضاشاهی. ناصر نجمی. انتشارات انیشتین. ۱۳۷۳ تهران</ref>

وی نوازنده [[ویولون]] و از شاگردان [[حسین اسماعیل‌زاده]] و به لحاظ هنری، یکی از برجسته‌ترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران بوده است. آهنگ‌های بسیاری از او بر روی صفحه و نوار موجود است. وی عضو شورای موسیقی [[رادیو]] بود. او به پرورش گل و گیاه نیز علاقه داشت که با روحیه [[نظام|نظامی]] وی کاملاً مغایرت داشت.<ref>بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضاشاهی. ناصر نجمی. انتشارات انیشتین. ۱۳۷۳ تهران<name="ReferenceA"/ref>