صائب تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
|||
خط ۵۴:
صائب در سال ۱۰۳۴ ه. ق از اصفهان عازم [[هندوستان]] شد و بعد به [[هرات]] و [[کابل]] رفت. حکمران [[کابل]]، خواجه احسن‌الله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم [[دکن]] شد و صائب را نیز به همراه خود برد.
در سال ۱۰۴۲ ه. ق صائب به [[ایران]] بازگشت و در [[اصفهان]] اقامت گزید. [[شاه عباس دوم]] صفوی به او مقام [[ملک‌الشعرا|ملک‌الشعرایی]] داد. صائب هشتاد سال زندگی کرد و در [[اصفهان]] دیده از جهان فروبست. درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ ه. ق بوده‌است.<ref name="قهرمان، ص ۸">قهرمان، ص ۸</ref> آرامگاه او در [[اصفهان]]، در محلهٔ لَنبان، در محلی است که در زمان حیات او معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای در اصفهان در خیابانی که به نام او نامگذاری شده‌است قرار دارد.
صائب تبریزی شاعری کثیرالشعر بود، شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‌اند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام [[قندهارنامه]] و دو سه قطعه، همگی [[غزل]] است. افزون بر فارسی وی هفده غزل به [[ترکی آذربایجانی]] نیز دارد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/azerbaijan-x Azeri Literature in Iran]</ref>
== سبک و شیوهٔ صائب ==
صائب سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از او [[سبک هندی]] نامیده شد.<ref
{{شعر}}
صائب را شاعر تک‌بیت‌ها نیز گفته‌اند. از بیت‌های مشهور اوست:
| |||