منوچهر شفیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

''منوچهر شفیانی'' در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در [[مسجد سلیمان]] به دنیا آمد. پدرش ''علی شفیانی'' (معروف به ''میرزا علی خان'') از بزرگان [[ایل بختیاری]] در آن روزگار بود و ''منوچهر'' سومین فرزند پسر خانوادهٔ ''شفیانی'' بود. شکل‌گیری شخصیت ''منوچهر شفیانی'' در [[مسجد سلیمان]] صورت پذیرفت.<ref name="ReferenceA">خدادادیان، فرشید. «ویژه‌نامهٔ ندای جنوب» ۸۴/۱۲/۲۸</ref>

دوران دبیرستان را در «دبیرستان سینا» [[مسجد سلیمان]] سپری کرد.<ref>خدادادیان، فرشید. «ویژه‌نامهٔ ندای جنوب» ۸۴/۱۲/۲۸<name="ReferenceA"/ref> پس از پایان تحصیلات متوسطه به عنوان [[سپاهی دانش]] به روستاهای محروم رفت. تجربهٔ همین دوره از زندگی او بود که دستمایهٔ داستان‌هایش شد؛ داستان‌هایی که در آن‌ها به زندگی مردم فقیر و محروم روستایی — چه از منظر اقتصادی و چه از منظر فرهنگی — می‌پرداخت. او پس از پایان دورهٔ سپاهی دانش برای ادامهٔ تحصیل مدتی به [[آلمان]] مسافرت کرد. در همان زمان بود که خاطره‌اش در [[کاخ جوانان کلن]] را دستمایهٔ داستان «آهنگی به‌نام ابدیت» کرد. با وجود مخالفت‌های شدید خانواده‌اش با وی که به دلیل مواضع سیاسی او از حضورش در [[تهران]] بیم داشتند به تهران آمد.