ارنست هرتسفلد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴۱:
هرتسفلد ابتدا به عنوان استادیار [[جغرافیای تاریخی]] در همان دانشگاه به تدریس پرداخت و در کنار آن ضمن خدمت در موزه دولتی پروس به مطالعه در جغرافیای تاریخی مشرق زمین به ویژه ایران و عراق پرداخت. وی از سال [[۱۹۰۳ (میلادی)|۱۹۰۳]] در خاور نزدیک و خاورمیانه و نیز در طول جنگ‌های اول و دوم جهانی به کاوش‌های باستان‌شناسی در [[ایران]]، [[بین‌النهرین]] و [[سوریه]] مشغول بود و با هیئت اعزامی به نینوا برای کشفیات باستان‌شناسی و تاریخی اعزام گردید. در جریان این ماموریت‌ها بود که شوق تحقیق در تاریخ مشرقِ قدیم در او افزایش یافت و شوقش به تاریخ اشکانیان و مطالعات اسلامی به حدی رسید که در تمام عمر از آن دست نکشید. وی هم‌چنین چندین سال در مورد تمدنِهای [[بابل]]، [[آشور]]، [[ساسانی]] و نیز صنایع، معماری و اسناد مربوط به صنعت دوره [[هخامنشی]] و [[دوره اسلامی]] به تحقیق و کاوش اشتغال داشت.
هرتسفلد در سال [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰]] کرسی استادی جغرافیای تاریخی مشرق زمین در دانشگاه [[برلین]] را به دست آورد و هم‌زمان به تدریس در رشته زبان‌شناسی شرق اشتغال یافت. وی مدت‌ها در ایران به مطالعه و تحقیق پرداخت و گزارشی جامع دربارهٔ [[تخت جمشید]] برای دولت ایران تهیه کرد. در جریان این کاوش‌ها آثار متعدد باستانی شامل ظروفِ حجاری، نقاشی و کتیبه‌های زیادی از زیر خاک بیرون آورده شد.
[[پرونده:ارنست هرتفسلد در قلعه کاخا سیستان و کشف آتشدان اشکانی.jpg|بندانگشتی|ارنست هرتفسلد در قلعه کاخا سیستان و کشف آتشدان اشکانی]]
| |||