نقد بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح نویسه‌های عربی |
|||
خط ۱۲:
خاتم از ریشه ختم به معنی پایان است و طبق تصریح لغت شناسان مشهور عرب در زبان عربی به دو صورت خاتِم (به کسر تاء) و خاتَم (به فتح تاء) به کار می‌رود. خاتِم (به کسر تاء) به معنی ختم‌کننده و پایان‌بخشنده است و خاتَم (به فتح تاء) به معنی آخر و آخرین است.<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۷ آوریل ۲۰۱۴ | عنوان=خاتمیت؛ نفی مسلک باب و بهاء | ناشر=مجله زمانه شماره 61 | نشانی=http://zamane.info/1390/05/خاتمیت؛-نفی-مسلک-باب-و-بهاء/}}</ref>
در روایات ذکر شده از ائمه شیعه نیز برخاتم بودن پیامبر اسلام تصریح شده است. از جمله علی بن ابیطالب در خطبه‌ای
* «الی ان بعث الله محمداً رسول الله صلی الله علیه و آله لانجاز عِدَتِه و تمام نبوّته (تا آنکه خداوند، رسول خود محمد (ص) را برای محقق ساختن وعدهٔ خود و اتمام کار نبوت برانگیخت).»
* در خطبه ۷۲: «اللهم… اجعل شرایف صلواتک… علی محمد عبدک و رسولک الخاتم لما سبق و الفاتح لما انغلق (بار خدایا… بهترین درودهایت… را بر محمد، بنده و رسولت، فرست که خاتم پیامبران پیشین است و گشایندهٔ درهای بسته).»
| |||