سینت مارتن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
←‏top: اصلاح پیوند(ها) به صفحهٔ ابهام‌زدایی با استفاده از AWB
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن ناوباکس> {{پایتخت‌های آمریکای شمالی و مرکزی}} (درخواست کاربر:Modern Sciences)+مرتب+
خط ۵۸:
|footnotes =}}
 
'''سنت مارتن''' (به [[زبان هلندی|هلندی]]: Sint Maarten با تلفظ [sɪnt ˈma:rtə(n)]) به پایتختی [[فیلیپسبورگ، سینت مارتن|فیلیپسبورگ]] یکی از کشورهای جزء [[پادشاهی هلند]] است. این کشور نیمهٔ جنوبی جزیرهٔ [[سن مارتن]] را تشکیل می‌دهد و نیمهٔ شمالی آن دراختیار [[فرانسه]] است.
 
سنت مارتن تا پیش از ۱۰ اکتبر ۲۰۱۰ با عنوان پهنهٔ جزیره‌ای سنت مارتن {{به هلندی| Eilandgebied Sint Maarten}} شناخته می‌شد و یکی از پنج ناحیهٔ جزیره‌ای بود که [[آنتیل هلند]] را تشکیل می‌داد.
خط ۷۱:
با پایان‌یافتن جنگ‌های ۸۰ ساله در ۱۵ سال پس از تصرف سنت مارتن توسط اسپانیایی‌ها، آنها دیگر نیازی به داشتن پایگاه در [[دریای کارائیب]] احساس نکردند و عدم تمایلشان به دفاع از آن سبب‌شد تا اسپانیایی‌ها در سال ۱۶۴۸ این جزیره را ترک‌نمایند.
 
هلندیان و فرانسویان که اینک جزیره را آزاد می‌دیدند بار دیگر برای تصاحب آن وارد عمل شدند. مهاجران هلندی از [[سنت استاتیوس]] و مهاجران فرانسوی از [[سن کیتس]] به جزیره آمدند. نخست درگیری‌هایی بین دو طرف به‌وجودآمد و ازآنجا که هیچ‌کدام حاضر به تسلیم نبودند، به‌منظور پیش‌گیری از وقوع یک جنگ تمام‌عیار، دو طرف فرانسوی و هلندی در ۱۶۴۸ [[عهدنامه کنکوردیا]] را امضا و جزیره را در دو بخش بین خود تقسیم کردند. با این‌حال در زمانی که مذاکرات صلح در جریان بود، فرانسویان با آوردن ناوگان دریایی خود به نزدیکی ساحل و در سایهٔ تهدید آن، توانستند زمین‌های بیشتری را دراختیار خود بگیرند. حتی پس از امضای این عهدنامه نیز دو طرف همواره در صلح به‌سر نمی‌بردند و وقوع درگیری‌هایی در فاصلهٔ سال‌های ۱۶۴۸ تا ۱۸۱۶ بین طرفین فرانسوی و هلندی سبب شد تا مرز بین آنها، ۱۶ بار دستخوش تغییر شود. درنهایت فرانسویان ۵۴ کیلومتر مربع و هلندیان ۴۱ کیلومتر مربع از خاک‌های جزیره را به‌خود اختصاص دادند.
 
اسپانیایی‌ها نخستین کسانی بودند که بردگانی را به این جزیره آوردند اما شمار آنها اندک بود. اما با کشت [[کتان]]، [[تنباکو]] و [[شکر]] در آنجا، بردگان بیشتری به جزیره آورده شد و دیری نپایید که برده‌ها در تعداد از ملاکان پیشی گرفتند. آنان در اعتراض به رفتار ظالمانه‌ای که با آنها می‌شد سر به شورش برداشتند و چون تعدادشان زیاد بود نمی‌شد این موضوع را نادیده گرفت. سرانجام فرانسویان در ۱۲ ژوئیهٔ ۱۸۴۸ و هلندیان ۱۵ سال پس از فرانسویان برده‌داری را در قلمروهای خود از جزیرهٔ سن مارتن ملغی کردند.
 
=== سده بیستم ===
با فروپاشی برده‌داری، کشت و زرع نیز رو به کاهش گذاشت و اقتصاد جزیره دچار مشکل شد. اما با اعلام بخشودگی گمرکی در بندر سنت مارتن در ۱۹۳۹ این اقتصاد بار دیگر رو به شکوفایی گذارد. نیمهٔ هلندی جزیره در دههٔ ۱۹۵۰ بر صنعت توریسم متمرکز شد و نیمهٔ فرانسوی نیز همین مدل را دو دههٔ بعد دنبال کرد. با توجه به فرانسوی-هلندی بودن جزیره، گردشگران بیشتری نیز در مقایسه با جزیره‌های اطراف به سنت مارتن می‌آیند و [[فرودگاه بین‌المللی پرنسس جولیانا]]، یکی از پررفت‌وآمدترین فرودگاه‌ها در شرق کارائیب به‌شمار می‌رود.
 
در این مدت جمعیت جزیره نیز به‌طور چشمگیری رو به‌فزونی گذاشت و از ۵۰۰۰ نفر به ۸۰۰۰۰ نفر در اواسط دههٔ ۱۹۹۰ افزایش یافت. همچنین مهاجرت‌ها از نقاط مختلفی همچون [[آنتیل کوچک]]، [[کوراسائو]]، [[هائیتی]]، [[جمهوری دومینیکن]]، [[ایالات متحده]]، [[اروپا]] و [[آسیا]] به سنت مارتن سبب شد تا جمعیت بومی جزیره در اقلیت قرار گیرد.
خط ۱۰۲:
* لیتل بی با ۲٬۱۷۶ سکنه
* سیمپسون بی با ۷۳۶ سکنه
* لولندز با ۲۳۲ سکنه
 
== جمعیت‌شناسی ==
خط ۱۱۸:
{{قلمروهای جزیره‌ای آنتیل هلند}}
{{یکاهای پول آمریکا}}
{{پایتخت‌های آمریکای شمالی و مرکزی}}
 
[[رده:سینت مارتن]]
[[رده:ایالت‌ها و قلمروهای بنیان‌گذاری‌شده در ۲۰۱۰ (میلادی)]]
خط ۱۲۶:
[[رده:سن مارتن]]
[[رده:کشورها و سرزمین‌های انگلیسی‌زبان]]
[[رده:کشورها و سرزمین‌های هلندی‌زبان]]
[[رده:کشورهای جزایر کارائیب]]
[[رده:کشورهای جزیره‌ای]]
[[رده:کشورها و سرزمین‌های هلندی‌زبان]]
[[رده:مناطق تحت قیمومیت در آمریکای شمالی]]