جرج مارشال: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس> {{وزیران امور خارجه ایالات متحده آمریکا}} (درخواست کاربر:Modern Sciences)+تمیز+ |
جز سوال به سؤال، replaced: سوال ← سؤال (2) با استفاده از AWB |
||
خط ۵۳:
}}
'''جرج کاتلد مارشال''' {{انگلیسی|George Catlett Marshall, Jr}} یکی از رهبران نظامی آمریکا بین دو جنگ بزرگ جهانی بود.
او در پستهای فرمانده ستاد ارتش، [[وزرای خارجه آمریکا|وزیر خارجه]] و [[وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا|وزیر دفاع آمریکا]] خدمت کرد. به خاطر مدیریت قدرتمند او در جنگ مقابل نیروهای [[متحدین]] که منجر به پیروزی [[متفقین]] در جنگ دوم جهانی شد، [[چرچیل]] او را «طراح پیروزی» نامید <ref>^ "George Catlett Marshall Jr., U.S. Army Chief of Staff, Secretary of State" (HTML). CNN. Retrieved on ۲۰۰۷-۱۲-۱۲.
خط ۶۴:
== جنگ جهانی اول ==
پس از فارغ التحصیلی از موسسه نظامی ویرجینیا به درجه [[ستوان دوم]]ی ارتش آمریکا دست یافت. در طول [[جنگ جهانی اول]] چندبار به جبهههای ارتش آمریکا در [[فیلیپین]] فرستاده شد تا شیوههای نوین جنگ را بیاموزد. در طی جنگ با تجربیاتی که کسب کرد توانست در پستهای حساس طراحی و آموزش شیوههای جنگی وارد شود و در همین راستا نیز در سال ۱۹۱۷ برای آموزش لشکر پیاده نظام [[فرانسه]] عازم آنجا شد. در اواسط سال ۱۹۱۸ ارتقا پیدا کرد و به سرفرماندهی لشکرهای اعزامی آمریکا راه پیدا کرد و توانست در آنجا به عنوان شخصیتی کلیدی در امر طراحی عملیاتهای نظامی ایفای نقش کند. او همچنین در طراحی [[یورش موس آرگون]] یکی از طراحان نبرد علیه ارتش [[آلمان نازی]] در مرزهای غربی بود.
== بین جنگ اول و دوم جهانی ==
در سال ۱۹۱۹ به عنوان [[آجودان مخصوص]] [[ژنرال جان جی پرشینگ]] انتخاب شد. در بین سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ یعنی زمانی که پرشینگ در پست فرمانده ستاد ارتش بود، مارشال در پستهایی که بیشتر جنبههای آموزش و طراحی عملیات در نبردهای نوین و مدرن را داشتند، گمارده شد. فعالیتهای او بین جنگ اول و دوم جهانی به ترتیب طراحی عملیاتهای کلیدی، نویسنده در [[وزارت جنگ]]، صرف سه سال در [[چین]] و تدریس در دانشکده ارتش بود. از ژوئن ۱۹۳۲ تا ژوئن سال بعد او فرمانده پادگان اسکریون در ساحل ساوانا در ایالت [[جورجیا]] (که امروزه آن را [[جزیره تایبی]] می نامند) بود. در سال ۱۹۳۴ کتاب «پیاده نظام در نبرد» را نگاشت که درباره درسها و تجربیاتی که از جنگ جهانی اول گرفته بود، مربوط میشد. این کتاب هنوز هم در موسسات نظامی تدریس میشود.
در اکتبر ۱۹۳۶ به درجه [[سرتیپ]]ی رسید و فرمانده پادگان ونکوور در [[ونکوور]]، ایالت [[واشینگتن]] شد و سپس در طی مراسمی در اول سپتامبر ۱۹۳۹ توسط [[روزولت]] رئیس جمهور وقت آمریکا، به درجه [[سرلشکر|ژنرال تمام]] ترفیع یافت و این درست روزی بود که نیروهای نظامی [[آلمان نازی|آلمان]] به [[لهستان]] تاختند و آتش جنگ جهانی دوم بر افروخته شد.
== جنگ دوم جهانی ==
زمانی که مارشال فرمانده ستاد ارتش شد، به مشکلات عمده ارتش آمریکا آشنا شد. ارتش غیرکارایی را میدید متشکل از بیش از ۲۰۰٫۰۰۰ مرد که تناسبی با نبردها و جنگهای نوین نداشتند و آموزشهایشان همه سنتی بودند. پس از دوره کوتاهی مصمم شد که دست به اصلاحاتی در ساختار ارتش بزند و برای همین در عرض سه سال (سال ۱۹۴۲) نفرات ارتش آمریکا را به هشت میلیون افزایش داد. بسیاری از فرماندهان و ژنرالهای دیگر نیز توسط او به وزارت دفاع پیشنهاد میشدند که از میان آنها میتوان به [[آیزنهاور]] و [[عمر بردلی]] اشاره کرد.
در دسامبر ۱۹۴۴ نخستین امریکایی بود که به مقام «ژنرال ارتش» رسید که ژنرالی پنج ستاره و معادل درجه فیلد مارشال در برخی کشورهای دیگر است. او دومین آمریکایی بود که به سطح ژنرال پنج ستاره میرسید چون یک روز پیش از او [[ویلیام لیهی]] به مقام [[دریاسالار]] رسیده بود. در طول جنگ دوم جهانی مارشال که اینک از تجربه بالایی در سازماندهی و طراحی عملیات برای ارتش برخوردار شده بود، بیشتر نبردهای هوایی و متحدین را طراحی کرد. تصور ان بود که او فرمانده عالی [[عملیات اورلرد]] خواهد شد اما [[روزولت]]، آیزنهاور را در آن پست قرار داد. با اینکه مارشال رابطه نزدیکی با [[کنگره آمریکا|کنگره]] و خود شخص روزولت داشت، نخواست تا برای کسب این مقام لابیگری کند. وقتی تام او برای کسب مقام فرمانده عملیات اورلرد مطرح بود گفته میشد که این امر در واقع تنزل مقام است چون او پست فرمانده ستاد ارتش و عضویت در ستاد مشترک را از دست میداد. پس از پیروزیهای متفقین در [[اروپا]] و [[اقیانوس آرام]] [[مجله تایم]] بر او نام «مرد سال ۱۹۴۴» راداد.
== پست وزارت دفاع ==
ماههای اولیهً [[جنگ کره]] به وضوح از ضعف طرحریزی [[وزارت دفاع آمریکا]] خبر داد که همین امر باعث شد، [[ترومن]] وزیر وقت را برکنار کند و به جای او مارشال را کاندید تصدی این پست بگرداند. او مدت بسیار کمی در آن پست باقیماند و سپس در سال ۱۹۵۱ سیاست را برای همیشه کنار گذاشت. در سال ۱۹۵۳ نیز به عنوان نماینده آمریکا در [[تاجگذاری]] [[ملکه الیزابت دوم]] شرکت کرد.
در ژوئن ۱۹۵۱ زمانی که جنگ کره بین بیروهای آمریکایی و چینی به بن بست خورده بود، یکی از نمایندگان دمکرات [[مجلس سنا|سنا]] به نام [[جوزف مککارتی]] علناً به مارشال تاخت و او را متهم کرد که در «از دست دادن چین»، او باعث شد که چین از یک دوست به دشمن تبدیل شود .<ref>The speech was published as a ۱۶۹-page booklet, America's Retreat from Victory: The Story of George Catlett Marshall (۱۹۵۱).
</ref> مکارتی گفت، تنها راه توضیح اینکه چه بلایی بر سر آمریکا در طی این دوره آمد در این
</ref>
خط ۱۰۰:
{{ترتیبپیشفرض:مارشال، جرج}}
[[رده:آرامگاه ملی آرلینگتون]]
[[رده:اعضای کابینه هری ترومن]]
|