کوره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏منابع: تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB
ابرابزار
خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
[[پرونده:Piec krepa.JPG|بندانگشتی|200px|چپ|یک کوره صنعتی بازمانده از سال ۱۹۰۷]]
'''کوره''' وسیله یا محلی است که در آن حرارت ایجاد می‌کنند. در زبان فارسی به آن '''آتشدان''' و '''آتشگاه''' نیز گفته می‌شود.<ref>{{یادکرد وب | نام خانوادگی = دهخدا| نام = علی‌اکبر| عنوان = کوره| نشانی = http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-3989963e53b340bfa6267f0f52ca0f47-fa.html| تاریخ بازبینی = ۲۱ آذر ۱۳۹۰}}</ref> همچنین [[سیستم حرارت مرکزی]] ساختمان‌ها به‌طور معمول بر پایه یک کوره بنا شده که در آن یک سیال در دیگ‌های پره‌دار گرم می‌شود.<ref>{{یادکرد وب | عنوان = گرمایش مرکزی| نشانی = http://www.ifco.ir/building/hvac/garmayesh.asp| تاریخ بازبینی = ۲۱ آذر ۱۳۹۰| ناشر = سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت}}</ref> واژه کوره همچنین به اختصار به کوره‌های صنعتی تولید حرارت در [[پالایشگاه|پالایشگاه‌ها]]،‌ها، برج‌های تقطیر، آهنگری‌ها، استخراج فلزات، کارخانجات سرامیک سازی و واحدهای شیمیایی به‌کار می‌رود. انرژی موردنیاز کوره گاهی به طور مستقیم از سوزاندن سوخت تأمین می‌شود. در برخی از کوره‌ها نیز انرژی مورد نیاز برای تولید گرما با استفاده از انرژی الکتریکی، خواه به روش [[قوس الکتریکی]] و خواه به روش [[القای الکترومغناطیسی]] تأمین می‌شود.<ref>{{یادکرد ویکی|عنوان =Furnace |پیوند = http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Furnace&oldid=464036139 |زبان = انگلیسی| بازیابی =۱۲ دسامبر ۲۰۱۱}}</ref>
 
== کوره‌های مصالح ساختمانی ==
کوره هایکوره‌های مصالح ساختمانی ،کورهساختمانی، هاییکوره‌هایی هستند که به منظور ساخت مصالح از آن استفاده میشودمی‌شود.
 
== کوره‌های گچ پزی ==
خط ۱۶:
 
== کوره آجر پزی ==
 
پس از خشک شدن [[خشت]]، آن را در کوره می‌چینند جوری که به همدیگر نچسبند، تا هوا، [[شعله]] و [[گاز]] از لای [[آجر]]‌ها بگذرند. کوره‌های آجر پزی سه نوع اند: کورهٔ با آتش ثابت و آجر ثابت، کورهٔ با آتش رونده و آجر ثابت و کورهٔ با آجر رونده و آتش ثابت.
 
سطر ۳۲ ⟵ ۳۱:
 
== کوره شیشه گدازی ==
 
مواد خام شیشه را در کوره‌های شعله‌ای (که خمیری شیشه با سوخت برخورد ندارد) آب می‌کنند. برای مقداری کم، تغارهای نسوز به گنجایش چند تن و برا یمقدار زیاد ف کوره تشتی با تاق گنبدی به گنجایش تا ۱۲۵۰ تن ساخته‌اند. بیشتر کوره‌های شیشه گدازی کفشان ۲۵۰ متر مربع است که روی آن تا بلندی یک متر شیشه خمیر شده می‌ایستد.
گرمای شعله ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ذ درجه است و در گرمای ۱۴۵۰ درجه، شیشه خمیر شل همگن می‌شود. درون کوره با آجر نشوز پوشیده شده، تا شیشه گداخته و گرمای کوره در آن اثر نکند.
سطر ۴۳ ⟵ ۴۱:
پیش از دمیدن گاز سوخت و هوا به کوره، آن‌ها را از درون داغ کن‌ها می‌گذرانند تا داغ شود. برای داغ کردن داغ کن‌ها، از گرمای گاز سوخته کوره بهره‌گیری می‌شود.
پیش از آنکه گاز سوخته کوره به دودکش برود آنرا از توی داغ کن‌ها می‌گذرانند تا گرمایش را پس بدهد، سرد شود و به دودکش برود. در کورهٔ زیمنس مارتن هم همه کربن آهن خام را می‌سوزانند و از نوع به آن کربن می‌زنند. پیش از خالی کردن کوره، عنصرهایی را که باید با آهن هم جوش شوند تا فولاد خواسته شده ساخته شود، به حال چند جوش به کوره مکی ریزند. پس از آنکه فولاد عمل آمد، با سیخ زیر آب کوره را می‌زنند تا فولاد درون آن (که نزدیک به ۹۰ تن است) به دبیرون روان گردد.
فولاد آبکی ای در پاتیل بسمر یا پاتیل توماس یا کورهٔ زیمنسن مارتن ساخته شود، در فولاد ریزی مصرف می‌گردد، یا آنکه فولاد آبکی را در تنورهای چدنی می‌ریزند تا به شکل شمش در آید، شمش فولاد سرخ شده را از تنور بیرون می‌آورند و زیر پتک‌های سنگین می‌کوبند، همین که به شکل شمش دراز در آمددرآمد تکه‌تکه می‌برند. تکه‌های فولاد را از نو در کوره می‌گذارند تا سرخ شوند و به آن‌ها شکل می‌دهند.
 
== کوره چدن ==
سطر ۶۰ ⟵ ۵۸:
 
== کوره‌های سیمان پزی ==
 
'''۱:''' رایج‌ترین و متداول‌ترین کوره‌های سیمان پزی کوره‌های سیمان پزی کورهٔ گردندهٔ خفته است که عبارت است از یک استوانهٔ فلزی به طول تقریبی ۱۰۰ متر و به قطر تقریبی ۴ متر که کلفتی بدنه آن ۲۰ تا ۴۰ میلیمتر است در حدود ۳ تا ۴٪ نسبت به افق شیب دارد و ۵/۱ تا ۲ دور در دقیقه حول محور خود می‌چرخد. این لوله بلند روی پایه‌هایی قرار دارد یک موتور با چرخ دنده حرکت دورانی آن را تامیین می‌کند. کار این نوع کوره‌ها پیوسته است.
'''۲.''' دیگر از انواع کوره سیمان پزی کوره ایستاده می‌باشد این کوره استوانه‌ای است به قطر حدود ۳ متر که دهانه بالای آن گشادتر است طول این نوع استوانه ۱۰ متر است خوراک کوره را با رطوبت به صورت گلوله‌هایی به قطر تقریبی ۱۰ سانتی‌متر در می‌آورنددرمی‌آورند و آنرا از بالا با زغال کک به کوره می‌ریزند و کوره را از پایین آتش می‌کنند و پس از پختن، کلینکر را از زیر کوره خارج می‌نمایند از این نوع کوره‌ها تا ظرفیت روزانه ۳۰۰ تن هم ساخته شده است.<ref>مصالح شناسی-تالیف:سیاوش کباری</ref>
 
== منابع ==