خدمت وظیفه عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

در برخی از کشورها بعضی از مردم از رفتن به سربازی معاف هستند؛ بیشتر این افراد کسانی هستند که برای دولت کار می‌کنند (مانند [[معلم]]ان، [[پلیس|نیروهای پلیس]]، قانون‌گذاران و غیره)، افرادی که برای پیمان‌کاران دولتی کار می‌کنند و آن‌هایی که در شغل‌هایی هستند که برای عملکرد کشور مفید هستند ([[مدیریت بازیافت]]، [[نیروگاه]]‌ها و غیره) در [[بریتانیا]] به این مشاغل، شغل‌های اندوخته می‌گویند زیرا آن‌ها برای بقای ملت مفید هستند.

 

 

برخی از سربازان وظیفه احساس می‌کنند که تجارب به دست آمده از خدمت می‌تواند برای آن‌ها مفید باشد اما دیگران بر این باورند که وقتشان در خدمت سربازی هدر رفته و آن‌ها می‌توانسته‌اند با توجه به تحصیلات و شغل خود افراد موفق‌تری باشند.<ref name=France-conscription>"[http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/1682777.stm فرانسه از پایان خدمت سربازی استقبال می‌کند]"، اخبار بی‌بی‌سی، ۲۹ نوامبر ۲۰۰۱. بازیابی ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶.</ref> دستمزد پایین نیز یکی دیگر از مشکلاتی است که باعث رنجش بیشتر سربازان وظیفه به ویژه در کشورهایی چون [[یونان]]، [[کره جنوبی]]، [[فنلاند]]، [[سنگاپور]] و [[ایران]] می‌شود. [[ارتش فنلاند]] هیچ‌گونه حقوقی به سربازان وظیفه نمی‌پردازد اما در عوض اعتباری به میزان ۳/۶۰ تا ۸/۲۵ [[یورو]] در روز به آن‌ها می‌پردازد. در ایران در سال [[۱۳۸۷]]، حقوق یک [[سرباز صفر]] (پایین‌ترین درجه) در حدود ۲۵ [[دلار]] در ماه و حقوق یک [[افسر وظیفه]] با درجه [[ستوان یک]]می (بالاترین [[ترتیب درجه‌ها در ارتش|درجه]] اعطایی به پرسنل وظیفه)در حدود ۴۶ دلار در ماه است. همچنین طرح جدیدی در [[دولت ایران]] اجرایی شده است که طبق آن، پرسنل وظیفه از [[بیمه درمانی نیروهای مسلح]] استفاده کرده و طول خدمت سربازی جزو سابقه [[بیمه تأمین اجتماعی]] آن‌ها تلقی شود.