دانشگاه پردو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ssaeed2003 (بحث | مشارکت‌ها)
به روز رسانی تاریخچه
Ssaeed2003 (بحث | مشارکت‌ها)
به روز رسانی تاریخچه
خط ۴۸:
 
از سال 1876 تا سال 1883 امرسون وایت رئیس دانشگاه پردو بود. وایت قانون موریل را به طور صریح در دانشگاه اجرا کرد. برخلاف اجرای قوانین کلاسیک، وایت معتقد بودند که پردو باید "کالج صنعتی" باشد و منابع خود را به سمت ارائه آموزش علوم انسانی با تاکید بر علم، فن آوری، و کشاورزی پیش ببرد. هدف او نه تنها آماده سازی دانش آموزان برای کار صنعتی، بلکه پرواندن شهروندان خوب برای جامعه بود. بخشی از کار وایت که پردو را از دانشگاه های دیگر متمایز میکرد شامل یک تلاش بحث برانگیز به ممنوعیت انجمن های دانشجویی بود. این ممنوعیت در نهایت توسط دیوان عالی ایندیانا لغو شد و سرانجام منجر به برکناری وایت شد. جیمز اسمارت رئیس بعدی دانشگاه بود، از او به عنوان فردی که سالن اصلی هویلیون را "یک آجر بالاتر" در سال 1894 پس ازآتش سوزی بازسازی کرد یاد میشود.
 
تا پایان قرن نوزدهم، دانشگاه شامل دانشکده کشاورزی، مهندسی (مکانیک، عمران، و برق) و داروسازی بود و بنجامین هریسون، رئیس جمهور سابق آمریکا در هیئت امنای دانشگاه خدمت می کرد. آزمایشگاه های مهندسی پردو شامل امکانات مختلف برای تست لوکوموتیو و موتور بخار کورلیس که جز کارآمدترین موتورهای زمان بود می شد. دانشکده کشاورزی با به اشتراک گذاشتن تحقیقات خود و ارائه خدمات تعاونی به کشاورزان در سراسر ایالت یک دوره رشد دو دهه ای را طی کرد. برنامه هایی در اقتصادی در دانشگاه به زودی تاسیس شد. همچنین به احداث دانشکده کوتاه عمر داروسازی در این دوران میتوان اشاره کرد. در سال 1925 پردو بزرگترین دانشگاه از نظر تعداد ثبت نام دانشجویان کارشناسی در کشور را به خود اختصاص داد و این وضعیت را برای نیم قرن حفظ کرد.
 
== افراد ==