بهمنگان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رستم شهزادی]] در کتاب «[[جهان‌بینی زرتشتی]]» می‌نویسد: «بنا به فرهنگ [[ایران باستان]] و آموزش‌های زرتشتی، منظور از یگانگی [[هستی]]، این است که در جهان هستی، حقیقت یکی است و سرچشمه‌یسرچشمهٔ وجود همان حقیقت یکتاست که اهورا یا «بود» نامیده شده است و همه‌یهمهٔ موجودات نمودهایی از آن «بود» اصلی هستند و بازگشت همه‌یهمهٔ نمودها به «بود» اصلی است.»<ref name="amordad">شهزادی، رستم. «بهمنگان جشن خردورزی است». ''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامه‌یهفته‌نامهٔ امرداد]]''، یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شماره‌یشمارهٔ ۲۸۹، ص ۵.</ref>

[[اسدی طوسی]] در سده‌یسدهٔ پنجم، در کتاب «[[لغت فرس]]» در باره‌یبارهٔ جشن بهمنگان، که آن را «بَهمَنجَنه» نامیده، می‌نویسد:<br />

«جشنی است که دوم روز از بهمن ماه کنند و طعام‌ها سازند و بهمن سرخ و زرد<ref>بهمن نام گياهى است كه به خصوص در جشن بهمنجه خورده مى شده كه به رنگ سفيد يا سرخ و به شكل زردك بود. ([[يشت ها]]، برگردان [[ابراهيم پورداوود]]، جلد نخست، ص ۹۰)</ref> بر سر کاسه‌ها نهند و ماهی و تره و ماست آرند.»<ref>اسدی طوسی؛ (1319) لغت فرس، ویراسته‌یویراستهٔ عباس اقبال، تهران، چاپخانه‌یچاپخانهٔ مجلس، ص 472.</ref>

«روز دوم آن روز بهمن عيد است كه براى توافق دو نام آن را بهمنجه ناميده‌اند؛ بهمن نام فرشته‌یفرشتهٔ موكل بر بهايم است كه بشر به آنها براى عمارت زمين و رفع حوايج نيازمند است و مردم فارس در ديگ‌هايى از جميع دانه‌هاى مأكول با گوشت غذايى مى‌پزند و آن را با شير خالص مى خورند و مى گويند كه حافظه را اين غذا زياد مى‌كند و اين روز را در چيدن گياهان و كنار رودخانه‌ها و جوى‌ها و روغن گرفتن و تهيه بخور و سوزاندنى‌ها خاصيتى مخصوص است و بر اين گمانند كه [[جاماسب]] وزير [[گشتاسب]] اين كارها را در اين روز انجام مى‌داد و سود اين اشياء در اين روز بيشتر از ديگر روزها است.»<ref>آثار الباقیه عن القرون الخالیه، برگردان اکبر داناسرشت، ص ۳۵۰.</ref>

[[خروس]] پرنده‌یپرندهٔ ویژه‌یویژهٔ بهمن؛ رنگ سپید، رنگ ویژه و گل یاسمن سپید هم گل ویژه‌یویژهٔ امشاسپند بهمن است.<ref name="amordad" />

* [[اسدی طوسی]]؛ (1319) [[لغت فرس]]، ویراسته‌یویراستهٔ [[عباس اقبال]]، تهران، چاپخانه‌یچاپخانهٔ مجلس.

* [[رستم شهزادی]]؛ «بهمنگان جشن خردورزی است». ''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامه‌یهفته‌نامهٔ امرداد]]''، یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شماره‌یشمارهٔ ۲۸۹، ص ۵.