لوبیا چشمبلبلی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: وغلاف⟸و غلاف، مناطقگرم⟸مناطق گرم، ، جکانند⟸چکانند، ، پادرهر⟸پادزهر، ، گگل⟸گل، ، نعتقدند⟸معتقد... |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: مبهل⟸مهبل، دحم⟸رحم، ، لوبیاچشم⟸لوبیا چشم، ، باشدتا⟸باشد تا، |
||
خط ۲۹:
لوبیای چشم بلبلی از نظر خانواده گیاهی نزدیک به لوبیا است. گیاهی است یکساله مختص مناطق گرمسیر. ساقه ان قایم و افراشته، برگهای ان مرکب به طول حدود ۱۵ سانتیمتر، برگچهها ی ان ناز ک، بیضی، نوک تیز و دارای بریدگی است.
گلهای ان زرد یا زرد مایل به قرمز کنار برگها ظاهر میشد. میوه ان نیام مانند لوبیا و غلاف ان دراز که طول ان در بعضی ارقام مثلاً در دولیک اسپرژ تا ۹۰ سانتیمتر میرسد که در ان ۴۰–۱۰ دانه قرار دارد. این گیاه در مناطق گرم آسیا و آمریکا و جنوب اروپا و جنوب ایران و در هندوستان میروید. در ایران در بلوچستان میروید و در سایر مناطق گرم ایران پرورش داده میشود. بسیار مقاوم به خشکی است.<ref>[http://www.beytoote.com/cookery/khavas-ghaza/qualities-beans.htmlخواص
موقع کشت ا چون باید هوا گرم شده
۱) لوبیای چشم بلبلی یا دولیک چشم سیاه که به فرانسوی Dolic a oeil noir یا Mougette یا Bannette و به انگلیسی Cowpea ویا Black eye pea گویند نام علمی این گونه همان است که در این بخش آمده به علاوه در کتب باغبانی نام این رقم را Dollichos unguiculatus و یا Vigna unguiculata نیز مینویسند.
خط ۴۸:
این گیاه در اکثر مناطق حاره و نیمه حاره کاشته میشود. در چین معمولاً در اواخر تابستان غنچهها و گلها ی ان را جمع آوری و در سایه خشک میکنند. این دارو کمی شیرین کمی نیز گرم است و برای اختلالات حاصل از گرما زدگی تابستان به کار میرود و ضمناً مخلوط گلها و ساقههای قرمز رنگ گیاه برای اسهال خونی تجویز میشود. { چونگ یائوچی }
{استوارت } در کتابش بیشتر از خواص دارویی دانهٔ ان سخن گفته ولی اضافه کرده است که گلها ی ان در موارد ترشحات شفید سوز ناکی
{ کروست و پتلو } نظر دادهاند که گلها ی ان به عنوان قاعده اور و برای معالجهٔ التهاب
و اسهال خونی مزمن {چیو } و روماتیسم {هاو } تجویز میگردد. از برکهای ان نیز در موارد فوق استفاده میشود و همچنین از ضماد برگهای گیاه روی محل مار گزیدگی میگذارند { کروست و پتلو }. در شبه جزیرهٔ مالایا برای رفع گو ش درد چند قطره از شیرهٔ برگهای گیاه را در گوش می چکانند { برکیل و هاتیف }. در اندونزی به شیرهٔ حاصله ار برگها و غلاف شدهٔ گیاه اب
|