در سال 1989 میلادی، انجمن علمی بازاریابی ارزش برند را اینگونه تعریف کرد: "ارزش افزوده ای که به واسطه ی برند در بازار از طریق حاشیه سود بهتر یا سهم بازار برای محصول ایجاد می شود، که این ارزش افزوده به وسیله ی مشتریان و سایر اعضای کانال می تواند به عنوان دارایی مالی و محموعه ای از روابط و رفتارهای مطلوب تلقی گردد".<ref>دکتر محمد محمودی میمند، پریسا نظامی، کتاب برند حسی، صفحه 36</ref>
'''ارزش برند'''، ارزشی است که مشتریان و مشتریان بالقوه از یک برند درک می‌کنند. ارزش برند با میزان اعتماد مشتری از یک برند اندازه گیری می‌شود. ارزش برند یک شرکت می‌تواند با مقایسه درامد مورد انتظار آینده از یک محصول با نام تجاری با درامد مورد انتظار آینده یک محصول بدون نام تجاری معادل با آن محاسبه شود. این تفاوت، که معمولاً همان سود حاصله‌است، به معنی میزان اعتماد مشتریان به این برند، و تمایل آنها برای پرداخت بیش از قیمت نسبت به برندهای رقیب با ادراک ارزش پایین تر است. منتها این محاسبه بر اساس تقریب است. این ارزش می‌تواند شامل ویژگیهای ملموس، کارکردی(مثلا قدرت پاک کنندگی دوبرابر یا میزان چاق کنندگی نصف)و ویژگیهای غیر ملموس و احساسی (مانند برند از نظرافراد خوش سلیقه یا با سَبک) باشد.
این واژه به معنی ارزش شناخته شده از یک برنداست و می‌تواند روی قیمت بالاتر برای محصول یک شرکت تاثیر داشته باشد.(Monash Marketing Dictionary). کلیه ارزش سوداور درک شده در ذهن مشتری از یک برند هم ارزش برند نامیده می‌شود(Raynet Business & Glossary).
