محمود روح‌الامینی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح الگو با استفاده از AWB |
جز ه‌ی --> هٔ با استفاده از AWB |
||
خط ۵۰:
| منصب =
| مکتب =
| آثار = [[نمودهای فرهنگی و اجتماعی در ادبیات فارسی]]، [[
| همسر =
| شریک زندگی =
خط ۷۹:
== تحصیلات ==
پس از پایان دوره دبیرستان، وی تحصیلات خود را در سال ۱۳۳۱ در [[دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران]] آغاز کرد و در سال ۱۳۳۴ موفق به اخذ لیسانس زبان و ادبیات فارسی گردید. وی در دوران تحصیل خود در این مقطع توانست از محضر اساتید بزرگی چون دکتر [[محمد محمدی]]، استاد [[پورداوود]]، دکتر [[صادق کیا]]، دکتر [[حسین خطیبی]]، [[بدیع‌الزمان فروزانفر]]، دکتر [[محمد معین]]، [[پرویز ناتل خانلری]]، [[احسان یارشاطر]] و [[عبدالعظیم قریب]] استفاده نماید.{{مدرک}}
دکتر روح‌الامینی پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی به عنوان معلم رهسپار شهر آمل شد و ۳ سال در آن شهر به تدریس پرداخت. پس از حضور ۳ ساله در آمل، سال ۱۳۳۷ به تهران بازگشت و این بار در دارالفنون مشغول تدریس شد. ۲ سال از تدریس او در دارالفنون نگذشته بود که موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی تاسیس شد و دکتر روح‌الامینی به این موسسه پیوست و ضمن شاگردی [[غلامحسین صدیقی]] (بنیانگذار علم جامعه‌شناسی در ایران) در سال ۱۳۳۹ فوق لیسانس [[علوم اجتماعی]] خود را از [[مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی]] گرفت{{مدرک}} و در همان سال برای
دکتر روح الامینی برای توصیف ناشناس بودن برخی رشته های تحصیلی در ایران قدیم در اغلب جلسات به ذکر خاطره‌ای طنزآمیز می پرداخت و آن این که وقتی با مدرک دکتری به کوهبنان بازگشته پیرزنی به تصور این که وی پزشک است برای درمان بیماری‌اش به او مراجعه می کند. دکتر روح‌الامینی توضیح می‌دهد که پزشک نیست و دکتر مردم‌شناسی است. آن پیرزن با تعجب ابراز می‌دارد که «وای! چه مرض‌های جدیدی پیدا شده است!»<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/print-132639.aspx همشهری]</ref>
خط ۸۵:
== دستاوردها ==
دکتر روح‌الامینی از سال ۱۳۴۶ به عنوان پژوهشگر در مرکز تحقیقات علمی فرانسه(C.N.R.S) مشغول به کار شد که این همکاری تا سال ۱۳۴۷ ادامه یافت و در این سال به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه تهران مشغول شد. وی سال‌های ۱۳۵۵ ۱۳۵۱ مدیریت گروه مردم‌شناسی دانشگاه تهران را بر عهده داشت. دکتر روح‌الامینی علاوه بر تدریس، فعالیت‌های بسیاری را در گسترش دانش انسان‌شناسی در ایران به انجام رسانید که ازجمله این فعالیت‌ها می‌توان به راه‌اندازی و تنظیم موزه مردم‌شناسی در کاخ گلستان به سال ۱۳۵۱، راه‌اندازی موزه حمام گنجعلیخان کرمان و اقدام در جهت نگهداری باغ نگارستان اشاره کرد. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸ استاد میهمان دانشگاهAix فرانسه بود. روح الامینی در سال ۱۳۷۹ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.{{مدرک}}
دکتر محمود روح‌الامینی و در دومین همایش چهره‌های ماندگار به‌عنوان
== آثار ==
کتاب‌های منتشرشده:
* گردِ شهر با چراغ: در مبانی انسان‌شناسی (عطار)
*
* نمودهای فرهنگی و اجتماعی در ادبیات فارسی (آگاه)
* به شاخ نباتت قسم: باورهای عامیانه
* آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز: نگرش و پژوهشی مردم‌شناختی (آگاه)
* فرهنگ و زبان گفتگو به روایت تمثیل های مثنوی مولوی بلخی، نگرشی مردم شناختی (آگه)
* در
* حمام عمومی در جامعه و فرهنگ و ادب دیروز: نگرش و پژوهشی مردم‌شناختی (اطلاعات)
* تا تو نانی به کف آری (مرکز کرمان‌شناسی)
| |||