پادشاهی میشان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gholaghabijan (بحث | مشارکت‌ها)
Arash.pt (بحث | مشارکت‌ها)
خنثی‌سازی ویرایش 17900434 توسط Gholaghabijan (بحث)
برچسب: واگردانی‌شده
خط ۵۲:
== روابط تجاری و سیاسی میسان ==
{{تمیزکاری}}
میسانیان از جایگاهموقعیت سرزمین خود که بر فراز خلیج فارس بوده و دجله و اروندرودشط العرب از میانه پهنهٔ حکومتی آن میگذشت بهره می بردند. در این زمینه آنان در کشتیرانی و بازرگانی با باشندگانکشورهای پیرامونخلیج دریای پارسفارس شرکت داشتند، در عبور فراورده‌های مناطق استوایی به ویژه کشورهای شمال آفریقا و هند و کشورهای خاور دور همدست شدند. .فرآورده‌های
فراورده‌های این کشورها شامل کالاهایی بود که مردم مردم عراق و کشورهای خاورمیانه که آغاز تمدن آنان به شمار می‌آمد، بدان نیازمند بودند. مهمترین کالاهای آنان شامل انواع عطر، ادویه جات، سنگهای گرانبها، عاج، انواع چوب‌های سخت و ابریشم بود.در آن هنگام نزدیکترین راه عبور آنان به دریای [[مدیترانه]] همان راهی بود که از خلیج فارس، سپس عراق و از آن پس به [[آسیای صغیر]] و یا سرزمین [[شام]] و بعد اروپا منشعب میشد.
در آن هنگام نزدیکترین راه عبور آنان به دریای [[مدیترانهسلوکیان]] همان راهی بود که از دریای پارس، سپس ایرانشهر(عراق کنونی) و از آن پس به [[آسیای صغیر]] و یا سرزمین آشوریه([[شام|شام)]] و بعد اروپا منشعب میشد. [[سلوکیان]]سعی کوشیدندکردند به این راه دست یافته، از سود بازرگانی آن بهره برند. آنان میقصد خواستندداشتند که بر اقتصاد سرزمین‌های دریای پارسخاورمیانه که به وسیلهٔ دولت‌های مخالف سلوکیان اداره میشد، حاکم شوند، از این رو برای بدست آوردن این قدرت [[سلوکوس سوم]] حملهٔ را برای دست یابی به [[جرحا]] واقع در ساحل بحرین فراهم ساخت.این بندر بزرگترین بندرگاه دریانوردی و بازرگانی در خلیج فارس به شمار می‌آمد.
 
ساکنان میسان نقش خود را در این حرکت بازرگانی که از عراق عبور میکرد، محفوظ نگاه داشتند. در آن هنگام عبور دجله از سرزمین آنان هماهنگ با حرکت کشتی‌ها در آن به سوی مداین، و از آن به بالای دجله و فرات بود. بنابر این در بازرگانی سهیم شده و فعالیت بازرگانی آنان تا [[پالمیرا|تدمر]] و بنادر سرزمین شام گسترش یافت. بدون شک این فعالیت علاوه بر تاثیر آن بر روی پیشرفت تمدن آنان، سرمایه‌های بسیاری را نیز به سوی آنان سرازیر کرد.
در آن هنگام نزدیکترین راه عبور آنان به دریای [[مدیترانه]] همان راهی بود که از دریای پارس، سپس ایرانشهر(عراق کنونی) و از آن پس به [[آسیای صغیر]] و یا سرزمین آشوریه([[شام|شام)]] و بعد اروپا منشعب میشد. [[سلوکیان]] کوشیدند به این راه دست یافته، از سود بازرگانی آن بهره برند. آنان می خواستند که بر اقتصاد سرزمین‌های دریای پارس که به وسیلهٔ دولت‌های مخالف سلوکیان اداره میشد، حاکم شوند، از این رو برای بدست آوردن این قدرت [[سلوکوس سوم]] حملهٔ را برای دست یابی به [[جرحا]] واقع در ساحل بحرین فراهم ساخت.این بندر بزرگترین بندرگاه دریانوردی و بازرگانی در خلیج فارس به شمار می‌آمد.
باشندگان میسان نقش خود را در این کاروان بازرگانی که از ایرانشهر می گذشت، نگاه داشتند. در آن هنگام عبور دجله از سرزمین آنان هماهنگ با حرکت کشتی‌ها در آن به سوی مداین، و از آن به بالای دجله و فرات بود. بنابر این در بازرگانی انباز شده و بازرگانی آنان تا [[پالمیرا|تدمر]] و لنگرگاه های سرزمین آشوریه گسترش یافت. بی گمان این کارها افزون بر کارساز بودنش بر پیشرفت تمدن آنان، سرمایه‌های بسیاری را نیز به سوی آنان سرازیر کرد.این بازرگانی پس از برپاییاستقرار پادشاهیدولت [[رومیان]] بر اهمیّت آن افزوده شده بود. مردم میسان خطر رومی‌ها بر خود و سود سرشاری که از این بازرگانی بدست می‌آوردند را درک کرده، از این رو روابط خود را با «[[جرها]]» در میشماهیگ (بحرین کنونی) و با «[[تدمر]]» در [[بادیة الشام]] را مستحکم ساختند. آنان به بازسازی راه‌ها پرداخته، در آن برج‌هایی را برای راهنمایی کاروان‌ها بوجود آوردند. در کنار آن برج‌ها پاسدارانی را برای محافظت از این راه‌های بازرگانی گماشتند.
 
نخستین بار امپراتور روم [[جرمانیکوس]] یک بازرگان تدمری به نام اسکندر را برای برقراری روابط به دربار پادشاه میسان میفرستد.اعزام میکند.<ref>[http://books.google.com/books?id=BdcHK8Ll1jMC&pg=PA58&lpg=PA58&dq=Germanicus+charax&source=bl&ots=MU-Fm9WWf-&sig=jhhzPNt4PrW54TS4v7DahCwIM5o&hl=ar&ei=h2FVToe-CITo0QGC2LC5Ag&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&ved=0CEoQ6AEwCA#v=onepage&q=Germanicus+charax&f=true Das palmyrenische Teilreich ص ۵۸]</ref>
باشندگان میسان نقش خود را در این کاروان بازرگانی که از ایرانشهر می گذشت، نگاه داشتند. در آن هنگام عبور دجله از سرزمین آنان هماهنگ با حرکت کشتی‌ها در آن به سوی مداین، و از آن به بالای دجله و فرات بود. بنابر این در بازرگانی انباز شده و بازرگانی آنان تا [[پالمیرا|تدمر]] و لنگرگاه های سرزمین آشوریه گسترش یافت. بی گمان این کارها افزون بر کارساز بودنش بر پیشرفت تمدن آنان، سرمایه‌های بسیاری را نیز به سوی آنان سرازیر کرد.این بازرگانی پس از برپایی پادشاهی [[رومیان]] بر اهمیّت آن افزوده بود. مردم میسان خطر رومی‌ها بر خود و سود سرشاری که از این بازرگانی بدست می‌آوردند را درک کرده، از این رو روابط خود را با «[[جرها]]» در میشماهیگ (بحرین کنونی) و با «[[تدمر]]» در [[بادیة الشام]] را مستحکم ساختند. آنان به بازسازی راه‌ها پرداخته، در آن برج‌هایی را برای راهنمایی کاروان‌ها بوجود آوردند. در کنار آن برج‌ها پاسدارانی را برای محافظت از این راه‌های بازرگانی گماشتند.
همچنین [[تراژان]] امپراتور روم پس از تسخیر [[تیسفون]] به میسان آمده و در شهر افامیه مورد استقبال پادشاه میسان [[اتامبیلوس پنجم]] و مردم میسان قرار گرفته<ref>نشوء و تطور مملکة میسان-ص۱۷</ref> و هنگامدر حین بازدید از شهر [[خاراکس]] کشتی‌های بازگانیتجاری بزرگ میسانی را میبیند که برای داد و ستدتجارت به هند میرفتند و آرزو میکند کاش همانندمانند الکساندراسکندر جوان بود تا بتواند به هند رفته و آنجا را بهتحت تصرف امپراتوری خود پیوستدر کندآورد.<ref>[http://books.google.com/books?id=VWL-_hRsm2IC&pg=PA32&dq=trajan+charax+india&hl=en&ei=zGdVTunmHqu20AGP-tnZAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEgQ6AEwBg Meccan trade and the rise of Islam - Page ۳۲]</ref><ref>المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام-د.جواد علی-۳/۶۶</ref>
 
همچنین پیوندهایروابط بازرگانی میسانیان با تدمریان و [[مردم نبطی|نبطیان]] نیز بسیار گسترده بود.<ref>النقود العربیة-ص ۲۴</ref>
نخستین بار امپراتور روم [[جرمانیکوس]] یک بازرگان تدمری به نام اسکندر را برای برقراری روابط به دربار پادشاه میسان میفرستد. .<ref>[http://books.google.com/books?id=BdcHK8Ll1jMC&pg=PA58&lpg=PA58&dq=Germanicus+charax&source=bl&ots=MU-Fm9WWf-&sig=jhhzPNt4PrW54TS4v7DahCwIM5o&hl=ar&ei=h2FVToe-CITo0QGC2LC5Ag&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&ved=0CEoQ6AEwCA#v=onepage&q=Germanicus+charax&f=true Das palmyrenische Teilreich ص ۵۸]</ref>
و در کتیبه‌های یافتهکشف شده در تدمر از تاجری تدمری به نام یارحیبولا بن لیشمش نام برده میشود که از او به پاس زحماتش در تقویت روابط تجاری با میسانیان توسط مجلس تدمر مورد قدردانی قرار میگردد.و در منطقهٔ ام‌العماد کتیبهٔ تدمری دیگری درسپاسگزاریدر تشکر از بازرگانی به نام «سوید» یافتهکشف شدگردید که بر اساسطبق آن چهار مجسمه ازاین بازرگان بدلیل نقش فعّال او در تجارت با میسانیان در تدمر و ولگاشیا و کرخینیا نصب میگردد و برخی از افراد خاندان او به مقامات رفیع دولتی میرسند.<ref>تاریخ میسان و عشائر العماره-ص۴۲</ref>
همچنین [[تراژان]] امپراتور روم پس از تسخیر [[تیسفون]] به میسان آمده و در شهر افامیه مورد استقبال پادشاه میسان [[اتامبیلوس پنجم]] و مردم میسان قرار گرفته<ref>نشوء و تطور مملکة میسان-ص۱۷</ref> و هنگام بازدید از شهر [[خاراکس]] کشتی‌های بازگانی بزرگ میسانی را میبیند که برای داد و ستد به هند میرفتند و آرزو میکند کاش همانند الکساندر جوان بود تا بتواند به هند رفته و آنجا را به امپراتوری خود پیوست کند.<ref>[http://books.google.com/books?id=VWL-_hRsm2IC&pg=PA32&dq=trajan+charax+india&hl=en&ei=zGdVTunmHqu20AGP-tnZAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEgQ6AEwBg Meccan trade and the rise of Islam - Page ۳۲]</ref><ref>المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام-د.جواد علی-۳/۶۶</ref>
همچنین در کتیبهٔ تدمری دیگری یادذکر میشودمیگردد که بازرگانانتاجران تدمر میاندر بین سالهای ۵۰-۵۱ میلادی بنای یادبودی از یک تاجر تدمری به نام «زبدی بول بن أبیهن» در شهر کرخینیا بنا نمودند.<ref>نشوء و تطور مملکة میسان-ص۱۰</ref><ref>[http://www.discover-syria.com/news/30 تدمر وتجارتها التدمرية - اكتشف سورية<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
 
یوسفوس فلاویوس نیز از «ابن ناریگ» یکی از شاهان میسانی نام برده که روابط خوبی با [[ایزات]] پادشاه سرزمینمملکت [[حدیاب]] داشته بودو بادختر دخترش اوخود را دامادبه خودازدواج او کردهدر بودآورد.
همچنین پیوندهای بازرگانی میسانیان با تدمریان و [[مردم نبطی|نبطیان]] نیز بسیار گسترده بود.<ref>النقود العربیة-ص ۲۴</ref>
و در کتیبه‌های یافته شده در تدمر از تاجری تدمری به نام یارحیبولا بن لیشمش نام برده میشود که از او به پاس زحماتش در تقویت روابط تجاری با میسانیان توسط مجلس تدمر مورد قدردانی قرار میگردد.و در منطقهٔ ام‌العماد کتیبهٔ تدمری دیگری درسپاسگزاری از بازرگانی به نام «سوید» یافته شد که بر اساس آن چهار مجسمه ازاین بازرگان بدلیل نقش فعّال او در تجارت با میسانیان در تدمر و ولگاشیا و کرخینیا نصب میگردد و برخی از افراد خاندان او به مقامات رفیع دولتی میرسند.<ref>تاریخ میسان و عشائر العماره-ص۴۲</ref>
همچنین در کتیبهٔ تدمری دیگری یاد میشود که بازرگانان تدمر میان سالهای ۵۰-۵۱ میلادی بنای یادبودی از یک تاجر تدمری به نام «زبدی بول بن أبیهن» در شهر کرخینیا بنا نمودند.<ref>نشوء و تطور مملکة میسان-ص۱۰</ref><ref>[http://www.discover-syria.com/news/30 تدمر وتجارتها التدمرية - اكتشف سورية<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
یوسفوس فلاویوس نیز از «ابن ناریگ» یکی از شاهان میسانی نام برده که روابط خوبی با [[ایزات]] پادشاه سرزمین [[حدیاب]] داشته بودو با دخترش او را داماد خود کرده بود.
 
== سرنگونی پادشاهی میسان ==
سطر ۷۴ ⟵ ۷۲:
 
[[طبری]] فتح میسان را به دست [[عتبه به غزوان]] میداند و ذکر میکند که ارتش مسلمانان از قبائل عرب [[بنوالعم]] (تیره‌ای از [[بنی تمیم]]) که از قدیم‌الأیام ساکن سرزمین میسان بودند و در مناطق [[مذار]] و [[نهر تیری]] سکونت داشتند تقاضای کمک نمودند که این قبائل نیز به یاری مسلمانان شتافته و حملات خود را متوجه نیروهای مرزبان ساسانی در خوزستان نمودند و پس از آن نیروهای مسلمان موفق به فتح منطقهٔ میسان گشتند.
پس از چیرگی برفتح میسان [[عمر|عمر بن خطّاب]]، [[نعمان بن عدی]] را به ولایت میسان گماشت که پس از چندی با شنیدن ابیات شعری از او با این درآمدمقدمه
 
الا من مبلغ الحسناء أن خلیلها * بمیسان یسقی فی زجاج وحنتم