پل افسوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
دوست خوب (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
«پل آه» را نخستین بار [[لرد بایرون]] در قرن نوزدهم به این نام (Bridge of Sighs) خواند؛ دلیلش این بود که پنجره‌های پل آخرین روزنه‌هایی بود که زندانی می‌توانست شهر زیبای ونیز را قبل از ورود به سلول ببیند. واقعیت این است که در زمان ساخته شدن پل دیگر بساط بازجویی‌ها و اعدام‌های بی‌محاکمه برچیده شده بود و سلول‌های کاخ صرفاً محلی برای نگهداری خلاف‌کاران خرده‌پا بودند؛ وانگهی از آن پنجره‌های سنگ‌پوش چیز زیادی هم از شهر قابل رؤیت نیست.
 
بنا بر یک [[افسانه محلی|افسانهٔ محلی]] اگر عشاق هنگام غروب یعنی وقتی ناقوس [[برج کلیسای سنت مارک]] به صدا درمی‌آیددرمی‌آید، روی یک [[گوندولا]]، زیر پل آه یکدیگر را ببوسند، به آن‌ها عشق و سعادت ابدی ارزانی داشته خواهد شد. این افسانه سال ۱۹۷۹ دستمایه تولید فیلمی به نام [[یک عاشقانهٔ کوتاه]] با شرکت [[لارنس اولیویه]] و [[دایان لین]] قرار گرفت.
 
== منابع ==