ابوعبدالله حاکم نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام، ابرابزار
خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
<!--آغاز [[الگو:جعبه عالم مسلمان]]-->
{{| اندازه جعبه عالم مسلمان | =
| عنوان = ابوعبدالله حاکم نیشابوری
<!-- Scroll down to edit this page -->
| نام = محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری
<!-- Philosopher Category -->
| تصویر =
| سرشناسی = '''دانشمند مسلمان'''
| اندازه تصویر =
| دوران = '''سده چهارم هجری'''
| عنوان تصویر =
| رنگ = #cef2e0
| زادروز = [[۳ مارس]] [[۹۳۳ (میلادی)|۹۳۳م]]/ [[۳ ربیع‌الاول]] [[۳۲۱ (قمری)|۳۲۱ق]]
 
| زادگاه = [[نیشابور]]
<!-- تصاویر -->
| تاریخ مرگ = [[1 سپتامبر]] [[۱۰۱۴ (میلادی)|۱۰۱۴م]]/ [[۳ صفر]] [[۴۰۵ (قمری)|۴۰۵ق]]
| تصویر =
| مکان مرگ =[[نیشابور]]
| توضیح تصویر = ''الحاکم اولین مورخی است که دربارهٔ تاریخ نیشابور پژوهش کرده است.''
| محل زندگی =
| امضا =
| ملیت =
<!-- اطلاعات -->
| نژاد = [[ایرانی|ایرانی فارسی]]
| نام = محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری
| تحصیلات = [[علم حدیث]]، [[فقه شافعی]]
| عنوان = الحاکم، ابن بیع، امام محدثین، محدث خراسان
| پیشه = [[قاضی]]، [[محدث]]، [[سفیر]]
| زادروز = ربیع الاوّل ۳۲۱ هجری/ ۹۳۳ میلادی در [[نیشابور]]
| سال‌های فعالیت = آغاز حدیث‌آموزی از ۹ سالگی ([[۳۳۰ (قمری)|۳۳۰ق]]-تا پایان عمر)
| درگذشت =۳ صفر ۴۰۳ هجری /۱۰۱۴ میلادی در [[نیشابور]]
| ایدهشناخته‌شده برای قابل‌ذکر = وضعتاریخ‌نویسی کنندهٔمحلّی، وضع‌کنندهٔ «[[مصطلح‌الحدیث|علم درایة]]»، ایدهٔ تقسیم صحابهٔ پیامبر اسلام به دوازده گروه
| مذهب =[[سنی]] [[شافعی]]
| نقش‌های برجسته = قضاوت [[نسا]] در [[۳۵۹ (قمری)|۳۵۹ق]]؛ سفیر [[سامانیان]] نزد [[آل بویه]]
| سنت مدرسه‌ای =
| سبک =
| نژاد = [[مردم فارس|فارس]]<ref>گروهی وی را از اعراب می‌دانند. امااین مسئله به اثبات نرسیده و الحاکم به هیچ‌یک از خاندان‌های عرب مهاجر به خراسان و نیشابور منسوب نیست.</ref>
| تأثیرگذاران = [[مسلم بن حجاج]]، [[ابوبکر بیهقی]]، [[ابن فورک]]
| منطقه = [[نیشابور]]، [[خراسان بزرگ]]، [[فرارود]]، [[عراق]]، [[حجاز]]
| تأثیرپذیرفتگان =
| زمینه‌های فعالیت = '''[[حدیث]]'''، [[تاریخ]] و [[علوم اسلامی]]، [[فقه اسلامی]]، [[علم رجال]]
| شهر خانگی = [[نیشابور]]
| ایده قابل‌ذکر = وضع کنندهٔ «[[مصطلح‌الحدیث|علم درایة]]»، ایدهٔ تقسیم صحابهٔ پیامبر اسلام به دوازده گروه
| دین = [[اسلام]]
| آثار = ۱.[[المستدرک علی الصحیحین]]. ۲.[[تاریخ نیشابور (الحاکم)|تاریخ النیسابوریین]]. ۳. الاربعین. ۴. الاکلیل. ۵. المدخل الی الصحیح. ۶. آمالی العشّیات. ۷. تسمیة من اخرجهم البخاری و مسلم. ۸. علل الحدیث. ۹. فضایل شافعی. ۱۰. فضایل شافعی. ۱۱. فضایل فاطمة الزهرا. ۱۲. کتاب الضعفاء. ۱۳. مدخل الی الاکلیل. ۱۴. معجم الشیوخ. ۱۵. مُزَکّی الاخبار.
| مذهب = [[سنی]]، [[شافعی]] با گرایش‌های [[تصوف|صوفیانه]]
| تأثیرپذیران =
| منصب = قاضی
| تأثیرگذاران = أبو بکر البیهقی
| مکتب = محدثان سدهٔ چهارم قمری
| آثار = [[المستدرک علی الصحیحین|مستدرک علی الصحیحین]]. [[تاریخ نیشابور (الحاکم)|تاریخ النَیسابورییّن]] وغیره
| خویشاوندان سرشناس = ابراهیم بن طهمان
}}
 
<!--پایان الگو-->
'''محمد بن عبدالله نیشابوری''' شهرت‌یافته به '''ابوعبدالله، حاکمِ نیشابوری''' همچنین ''ابن البَیِّع'' ( [[۹۳۳ (میلادی)|۹۳۳]]- [[۱۰۱۴ (میلادی)|۱۰۱۴م]])
'''ابوعبدالله، محمّدِ حاکمِ نیشابوری''' {{به عربی|أبو عبدالله مُحَمّد بن عبدالله الحاکم النَیسابوري}} معروف به ''حاکم نیشابوری'' و ''ابن البیّع''، از دانشمندان [[سنی مذهب]] مسلمان، پیشوای [[علم حدیث]]، قاضی، مورخ و از یارانِ [[صحاح سته]] در سده چهارم و پنجم قمری بوده‌است. غالباً وی را '''امام المحدثین''' و '''محدث الخراسان''' نامیده‌اند. او در عصر سامانیان به هنگام وزارت عتبی در سال ۳۵۹ مدتی قاضی و حاکم نسا یا نیشابور را بر عهده داشته ازینرو به الحاکم نیشابوری معروف شد. عنوان ابن البیّع (یعنی واسطه گر میان بازرگانان) به خاطر پیشه نیاکانش بر وی نهادند.<ref>مقدمهٔ تصحیح کتاب تاریخ نیشابور از محمدرضا شفیعی کدکنی</ref>
[[محدث]]، [[شافعی|فقیه شافعی]]، [[تاریخ‌نگاری|تاریخ‌نگار]] و [[قاضی]] [[ایرانی]] در [[سدهٔ چهارم قمری]]بود که به [[تصوف]] نیز گرایش داشت و نیز [[سفیر]] دوسویهٔ [[سامانیان]] و [[آل بویه|بویهیان]] بود.
 
معروف به ''حاکم نیشابوری'' و ''ابن البیّع''،
'''ابوعبدالله، محمّدِ حاکمِ نیشابوری''' {{به عربی|أبو عبدالله مُحَمّد بن عبدالله الحاکم النَیسابوري}} معروف به ''حاکم نیشابوری'' و ''ابن البیّع''، از دانشمندان [[سنی مذهب]] مسلمان، پیشوای [[علم حدیث]]، قاضی، مورخ و از یارانِ [[صحاح سته]] در سده چهارم و پنجم قمری بوده‌است. غالباً وی را '''امام المحدثین''' و '''محدث الخراسان''' نامیده‌اند. او در عصر سامانیان به هنگام وزارت عتبی در سال ۳۵۹ مدتی قاضی و حاکم نسا یا نیشابور را بر عهده داشته ازینرو به الحاکم نیشابوری معروف شد. عنوان ابن البیّع (یعنی واسطه گر میان بازرگانان) به خاطر پیشه نیاکانش بر وی نهادند.<ref>مقدمهٔ تصحیح کتاب تاریخ نیشابور از محمدرضا شفیعی کدکنی</ref>
 
== نام، نسب و لقب‌ها ==