تنور (صدا): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۲.۵ core): + رده:موسیقی کرال
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲:
تنور به زیرترین نوع صدای مردان گفته می‌شود که به طور معمول دامنهٔ آن بر اساس [[کلید سل]]، از نُت دو زیرخط اول تا لا بالای خط پنجم است، با این تفاوت که صدا دهندگی آن یک اُکتاو بَم‌تر (از [[سوپرانو]]) می‌باشد. به عبارت دیگر محدوده صدای تنور در کارهای کرال معمولاً بین C<sub>3</sub>، یا دو یک اکتاو بم‌تر از دو میانی (C<sub>4</sub>) و لا بالاتر از دو میانی (A<sub>4</sub>) است. البته حداکثر این دامنه در کارهای سولو به دو بالاتر از دو میانی (C<sub>5</sub>) نیز می‌رسد. بالاترین نتی که ممکن است یک تنور قادر به خواندن آن باشد، نت F<sub>5</sub> است که فا بعد از فا میانی (F<sub>4</sub>) است.<ref>{{یادکرد وب |عنوان= Tenor|ناشر= Wikipedia, the free encyclopedia |نشانی=http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Tenor&oldid=439471899 | تاریخ بازدید=١٧ ژوئیه ۲۰۱۱}}</ref>
 
این نوع صدا در آواز مردان در [[موسیقی ایرانی]] اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد و می‌توان گفت که بیشتر آوازخوان‌های مرد ایرانی صدایی از همین نوع را دارند که به‌عنوان مثال از [[تاج اصفهانی]] و [[شجریان]]{{مدرک}} در موسیقی اصیل و [[ابراهیم حامدیابی]]، فریدون فروغی، فرهاد مهراد، [[نصرالله معین]]{{مدرک}}، [[محمد اصفهانی]]{{مدرک}} و امید سلطانی{{مدرک}} و [[سیاوش قمیشی]]{{مدرک}} در موسیقی پاپ می‌توان نام برد.
 
== منابع ==