هنگ کنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هُنگ کُنگ''' {{انگلیسی|Hong Kong}} شهری است جزیره‌ای در جنوب [[چین]]. منطقه خودمختار هنگ کنگ با هفت میلیون و ۲۳۰ هزار نفر جمعیت<ref>{{cite news|url=http://www.censtatd.gov.hk/press_release/pressReleaseDetail.jsp?charsetID=1&pressRID=3461 |title=Mid-year Population for 2014 |work=[[Census and Statistics Department (Hong Kong)]]|date=12 August 2014}}</ref>، از مهم‌ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار می‌رود. هنگ کنگ از سال [[۱۸۴۲ (میلادی)|۱۸۴۲]] تا [[۱۹۹۷ (میلادی)|۱۹۹۷]] جزو مستعمرات [[امپراتوری بریتانیا]] بود. در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین به جمهوری خلق چین پیوست.

هنگ‌کنگ شهری با ۳۹ ساختمان بلند که ارتفاع هر یک بیش از ۲۰۰ متر است به شهر آسمانخراش‌ها[[آسمان‌خراش|آسمان‌خراش‌ها]] معروف شده و تعداد ۴ برج بلند از مجموع ۱۵برج مرتفع دنیا را در خود جای داده است. منطقه هنگ‌کنگ چهارمین منطقه در جهان از نظر تراکم جمعیت به‌شمار می‌آید. [[مید-لولز|مید-لِولز]]، نام اعیان‌نشین‌ترین منطقه هنگ‌کنگ است.<ref>[http://www.dw.com/fa-ir/گرانترین-آپارتمان-آسیا-با-قیمت-حدود-۷۰-میلیون-یورو/a-18951227 گران‌ترین آپارتمان آسیا با قیمت حدود ۷۰ میلیون یورو]، ''دویچه ولهدویچه‌وله فارسی''</ref>

هنگ‌کنگ به خاطر بندرگاه طبیعی عمیق خود که پذیرای کشتی‌های بزرگ باربری بین‌المللی است، شهرت دارد.<ref>{{cite book|last=Ash|first=Russell|authorlink=Russell Ash|title=The Top 10 of Everything 2007|publisher=[[Hamlyn (publishers)|Hamlyn]]

منطقه هنگ کنگ در شرق دلتای [[رودخانه مروارید]] قرار گرفته و از سوی شمال با استان [[گوآنگ‌دونگ]] و از سوی جنوب با [[دریای چین جنوبی]] هم‌مرز است.

نام هنگ کنگ به معنی «بندرگاه عطرآگین» است. این منطقه از حدود پنج هزار سال پیش مسکونی بوده و آثاری از دوره [[نوسنگی]] در آن یافت شده‌است. چینی‌های هان (قوم اصلی چین) در زمان [[دودمان سونگ]] بین سال‌های ۹۷۰ تا ۱۲۷۹ از شمال چین به هنگ کنگ آمدند.

قانون اساسی هنگ کنگهنگ‌کنگ در سال ۱۹۹۰ به تصویب رسیده است. رئیس جمهور چین رئیس دولت در هنگ کنگهنگ‌کنگ می‌باشد. قوه مقننه هنگ‌کنگ متشکل از ۶۰ نفر که به مدت ۴ سال برخی انتخاب و برخی منتصب می‌شوند.

هنگ کنگ مهر ماه سال ۱۹۹۳ به مدت سه ماه شاهد ناآرامی‌های بی‌سابقه و تجمع اعتراض‌آمیز هزاران نفر از مردم این منطقه موسوم به «[[جنبش چتر]]» بود. در آن سال، هزاران فعال طرفدار دموکراسی دست به تظاهرات و تجمع زدند و خواهان برگزاری انتخابات آزاد در هنگ‌گنگ هستند. اعتراض‌ها به تصمیم مقامات [[پکن]] در خصوص تأیید نامزدهای انتخابات محلی بود و معترضان در طول این مدت شماری از خیابان‌های اصلی این شهر را به اشغال خود درآورده بودند. بعد از این اتفاق نیز این منطقه تحت کنترل چین، هرازگاهی شاهد تجمعات کوچک و بزرگ بود و نگرانی مسئولان امنیتی هنگ کنگ این است که حادثه سال ۹۳ بار دیگر تکرار شود.<ref>[http://www8.irna.ir/fa/News/82211720/ خبرگزاری ایرنا: هنگ کنگ وضعیت امنیتی به خود گرفت]. تاریخ خبر: ۱۰/۰۶/۱۳۹۵. کد خبر: ۸۲۲۱۱۷۲۰ (۵۵۳۰۶۱۹).</ref>

سال ۲۰۱۴ میلادی هزاران معترض به دولت محلی هنگ کنگ، با تحصن در مقابل دفتر [[لئونگ چون یینگ،یینگ]]، رئیس این دولت، خواهان استعفای او شدند. رئیس دولت محلی هنگ کنگ منصوب دولت چین است، و معترضان از لئونگ چون یینگ به عنوان سیاستمداری یاد می‌کنند که «بیش از حد» به دولت چین نزدیک است.