اسمز معکوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲:
[[پرونده:ReverseOsmosis with PressureExchanger.svg|بندانگشتی|300px|طرح واره‌ای از یک سیستم اسمز معکوس (آب شیرین کن){{سخ}}''۱'':جریان ورودی از آب دریا,{{سخ}}''۲'': جریان آب تصفیه شده (۴۰٪),{{سخ}}''۳'':جریان تغلیظ شده (۶۰٪),{{سخ}}''۴'':جریان آب دریا (۶۰٪),{{سخ}}''۵'': مواد ته مانده (فاضلاب),{{سخ}}''A'': پمپ فشار بالا ,{{سخ}}''B'': پمپ گردش آب,{{سخ}}''C'':واحد اسمز به همراه غشا,{{سخ}}''D'': مبدل فشار]]
 
''' اسمز معکوس'''{{به انگلیسی|Reverse osmosis}} فرایندیفرایند است که در آن از [[فشار]] برای معکوس نمودن جریان [[اسمز]]ی [[آب]] از درون یک غشای [[نیمه‌تراوا]] استفاده می‌شود. اگر یک غشای نیمه‌تراوا بین دو محلول آب خالص و آب ناخالص قرار گیرد آب به گونۀ طبیعی و تحت خاصیت اسمزی از [[غلظت]] پایین تر به غلظت بالاتر جریان می‌یابد. این پدیده تا هنگامی که [[پتانسیل شیمیایی|پتانسیل‌های شیمیایی]] دو طرف برابر گردند ادامه خواهد یافت. در [[حالت تعادل]] اختلاف فشار بین دو طرف غشا برابر اختلاف [[فشار اسمزی]] است. اگر فشاری برابر با اختلاف فشار اسمزی به محلول غلیظ‌تر اعمال گردد جریان آب قطع خواهد شد. در صورتیکه فشار اعمال شده بیشتر از فشار اسمزی باشد، جهت جریان طبیعی آب، معکوس خواهد گردید.
 
در این روش آب با فشار از میان غشایی گذرانده می‌شود که [[نیترات]] و سایر [[مواد معدنی]] را فیلتر می‌کند. نیم تا دو سوم آب پشت این غشا باقی می‌ماند که به عنوان آب پسمانده دور ریخته می‌شود. سیستم‌های اسمز معکوس با کارآیی بالا از فشارهای در حد یک میلیون [[پاسکال]] استفاده می‌کنند.
خط ۱۷:
 
عوامل مؤثر در مقایسه غشاءها عبارتند از:
# قترقطر سوراخ‌ها
# ضخامت
# مقاومت در مقابل مواد شیمیایی